Herkese merhaba, ben iç Anadolu'dan İzmir'e gelin gideceğim. Benim gibi ailesinden çok uzağa giden oldu mu?

cikolatalipankek

Üye
Kayıtlı Üye
15 Eylül 2020
235
152
Nişanlımı çok seviyorum, kaynanamda şimdiye kadar bana karşı çok iyi, çok seviyor beni, benden 3 yaş küçük görümcem var o da iyi ama çok sinsi, küçük olduğu için pek aldırış etmiyorum ama. Ama yinede aile konusunda az da olsa içimde korku var, geçen bayramda daha nişanlılı değildik, nişanlımın teyzesini tek bir kere gördüm o da sadece merhabalaşmıştık sohbet falan etme fırsatımız olmamıştı. Nişanlıma demiş ki, neden kız benim bayramımı kutlamadı falan filan demiş. Bu durum çok tuhafıma gitti, ortada nişan yoktu söz yoktu, kadını tanımıyorum etmiyorum yani gayet normaldı bence teyzesiyle bayramlaşmamam.. Nişanlım demiş ki teyze kızda numaran yok bi şry yok nasıl bayramlaşsın seninle demiş.

neyse, asıl konu bu değil, İzmir'de kimseyi tanımıyorum etmiyorum, hiç çevrem yok, ailem yok, orada zorluk çekmekten çok korkuyorum, kendimi yalnız hissetmekten, ailemin hasretine dayanamamaktan.. sizler nasıl alıştınız neler yaptınız? Nişanlım hep diyor boşuna endişeleniyorsun, ben hep senin yanında olucam falan diyor ama yinede insanın içinde şüphe oluyor.

ben İzmir'de değilde benim olduğum yerde yaşamak istiyordum, her açıdan daha avantajlı olurdu, maddi manevi olsun, benim şehrimde hayat şartları falan daha uygun, +burada olursak ailem bize çok destek olacağını söyledi, ama orada olursak destek olmaları için sıkıntı olacağını. Nişanlım hiç bir şekilde burada yaşamak istemiyor, İzmir diyor başka bi şry istemiyor.
Tamam İzmir çok güzel ama ben mutsuz olmaktan, veya onun ailesine alışamamaktan, veya teyzesiyle olan olaylardan belki kim bilir daha neler olacak ona benzer şeyler diye düşünüyorum.
 
Ailemden sadece bi saat uzaktayım ama maalesef o bile uzun geliyor bana moralini bozmak istemem ama bana göre bir kadın annesine yakın olmalı ileride hamileliği doğumu vs var Allah nasip ederse yakında erkek kardeşim evlenecek ve ona özellikle hepimiz söylüyoruz eşinin annesine yakın ev tut diye 🙄
 
Nişanlımı çok seviyorum, kaynanamda şimdiye kadar bana karşı çok iyi, çok seviyor beni, benden 3 yaş küçük görümcem var o da iyi ama çok sinsi, küçük olduğu için pek aldırış etmiyorum ama. Ama yinede aile konusunda az da olsa içimde korku var, geçen bayramda daha nişanlılı değildik, nişanlımın teyzesini tek bir kere gördüm o da sadece merhabalaşmıştık sohbet falan etme fırsatımız olmamıştı. Nişanlıma demiş ki, neden kız benim bayramımı kutlamadı falan filan demiş. Bu durum çok tuhafıma gitti, ortada nişan yoktu söz yoktu, kadını tanımıyorum etmiyorum yani gayet normaldı bence teyzesiyle bayramlaşmamam.. Nişanlım demiş ki teyze kızda numaran yok bi şry yok nasıl bayramlaşsın seninle demiş.

neyse, asıl konu bu değil, İzmir'de kimseyi tanımıyorum etmiyorum, hiç çevrem yok, ailem yok, orada zorluk çekmekten çok korkuyorum, kendimi yalnız hissetmekten, ailemin hasretine dayanamamaktan.. sizler nasıl alıştınız neler yaptınız? Nişanlım hep diyor boşuna endişeleniyorsun, ben hep senin yanında olucam falan diyor ama yinede insanın içinde şüphe oluyor.

ben İzmir'de değilde benim olduğum yerde yaşamak istiyordum, her açıdan daha avantajlı olurdu, maddi manevi olsun, benim şehrimde hayat şartları falan daha uygun, +burada olursak ailem bize çok destek olacağını söyledi, ama orada olursak destek olmaları için sıkıntı olacağını. Nişanlım hiç bir şekilde burada yaşamak istemiyor, İzmir diyor başka bi şry istemiyor.
Tamam İzmir çok güzel ama ben mutsuz olmaktan, veya onun ailesine alışamamaktan, veya teyzesiyle olan olaylardan belki kim bilir daha neler olacak ona benzer şeyler diye düşünüyorum.
İnsan yaşadığı her yere alışıyor tabi bunun içinde biraz çaba göstermen gerek. Çok büyütme bence uzaklık konusunu bende İstanbul'a gelin gideceğim inşallah ama hiç bir korku yok içimde çünkü nişanlıma güveniyorum bence sende güven hep yanında olacaktır. Hem sık sık gidersin ailenin yanına.
 
icanadoludan 10 saat uzaga gelin geldim kimseyi tnimiyorum. sadece esimin aile ve akrabalari onlarda surekli bagira bagira evde kavga var gibi konusan tipler. 1 yil oldu esimin okuldan ark ile tanistim onlarda okul tatil olunca hherkes memleketine cok zorlandim bi ara konusmayi unuttum hergn.hangi kanalda hangi dizi saat kacta ogrendim alistim simdi ama zorlandim malesef
 
2 yıllık evliyim memlekete 2 saat uzaklıktayim ankaraya gelin geldim. Hala ama hala alisamadim. Kolay olur sanmıştım ama benim icin pek kolay olmadi. Anneme kardeşlerime bağlı bi insanim. Daha önce baska bi şehirde yalniz yaşamıştım bu kadar zor olmamıştı. Memleketime taşınmak icin tayin bekliyoruz cok şükür gideceğiz er geç.
Kişiden kisiye degisir ancak bu durum yinede. Inşallah hakkinizda hayırlısı olsun.
 
Kizlar benim de nerdeyse bi uctan istanbula gelin gitme durumum var hayirlisiysa tabi. Turkiyenin her yerini gezmisimdir ama istanbula daha once hic gitmedim koca sehir kalabalik. Olursa eger esimle birlikte calisacaz o sahada ben daha cok ofis islerinde. Cevresi cok genis yalnizlik hissetmem diye dusunuyorum. İkimizin de ailesi ayni sehirde olmayacak bana umut veren tek sey bu 🤣

Amaaaa ben universiteyi bile memlekette okudum bu beni korkutuyor bocalar miyim nasil olur yav.
 
Kizlar benim de nerdeyse bi uctan istanbula gelin gitme durumum var hayirlisiysa tabi. Turkiyenin her yerini gezmisimdir ama istanbula daha once hic gitmedim koca sehir kalabalik. Olursa eger esimle birlikte calisacaz o sahada ben daha cok ofis islerinde. Cevresi cok genis yalnizlik hissetmem diye dusunuyorum. İkimizin de ailesi ayni sehirde olmayacak bana umut veren tek sey bu 🤣

Amaaaa ben universiteyi bile memlekette okudum bu beni korkutuyor bocalar miyim nasil olur yav.
Hangi şehirden gelin geleceksiniz İstanbul'a 🙂
Bence çekmezsiniz ben şehir dışında okudum yurt hayatı çok zor hiç sevmemiştim ama evlendiğinizde kendi eviniz olacak güzel olur bence.
 
Alışırsın neden alışmayasın ki? İlk zamanlar evliliğe alışma sürecinde herkes bocalayabiliyor zamanla alışırsın. Ben şehir dışında ünv okudum. Normalde İstanbul da yaşıyorum Ankarada okudum. İnanılmaz keyifliydi. Yurt hayatı vs. Şimdi evlendim. İstanbulda anneme 5 dakika uzaklıktayım ama uzak olsam da alıştırdım yani hayat bu.
 
Alışamadım.
Okumak için, çalışmak için farklı şehirlere gittim. Kesinlikle aynı şey değil. İstersen geri dönebileceğini biliyorsun onlarda. Ayrıca teksin, başına buyruk kafama esti ailemi görmeye gidiyorum diyebiliyorsun. Evliyken öyle değil. Bütün planlarını iki kişilik yapıyorsun. Bir uçak atlar gideriz ne var dedik al işte pandemi çıktı aylarca ailemi göremedim. Keşke ben de yakın otursam. Asıl ailesine yakın olması gereken kadındır erkek değil. Onlara göre ne var ki? Çocuğum olacak şimdi allah nasip ederse. Ailem belki yılda 1-2 görebilecek. Bu beni üzüyor.
 
Çok güzel bi şehire gideceksin😉
Ben oradan İstanbul'a geldim 😕
 
Nişanlımı çok seviyorum, kaynanamda şimdiye kadar bana karşı çok iyi, çok seviyor beni, benden 3 yaş küçük görümcem var o da iyi ama çok sinsi, küçük olduğu için pek aldırış etmiyorum ama. Ama yinede aile konusunda az da olsa içimde korku var, geçen bayramda daha nişanlılı değildik, nişanlımın teyzesini tek bir kere gördüm o da sadece merhabalaşmıştık sohbet falan etme fırsatımız olmamıştı. Nişanlıma demiş ki, neden kız benim bayramımı kutlamadı falan filan demiş. Bu durum çok tuhafıma gitti, ortada nişan yoktu söz yoktu, kadını tanımıyorum etmiyorum yani gayet normaldı bence teyzesiyle bayramlaşmamam.. Nişanlım demiş ki teyze kızda numaran yok bi şry yok nasıl bayramlaşsın seninle demiş.

neyse, asıl konu bu değil, İzmir'de kimseyi tanımıyorum etmiyorum, hiç çevrem yok, ailem yok, orada zorluk çekmekten çok korkuyorum, kendimi yalnız hissetmekten, ailemin hasretine dayanamamaktan.. sizler nasıl alıştınız neler yaptınız? Nişanlım hep diyor boşuna endişeleniyorsun, ben hep senin yanında olucam falan diyor ama yinede insanın içinde şüphe oluyor.

ben İzmir'de değilde benim olduğum yerde yaşamak istiyordum, her açıdan daha avantajlı olurdu, maddi manevi olsun, benim şehrimde hayat şartları falan daha uygun, +burada olursak ailem bize çok destek olacağını söyledi, ama orada olursak destek olmaları için sıkıntı olacağını. Nişanlım hiç bir şekilde burada yaşamak istemiyor, İzmir diyor başka bi şry istemiyor.
Tamam İzmir çok güzel ama ben mutsuz olmaktan, veya onun ailesine alışamamaktan, veya teyzesiyle olan olaylardan belki kim bilir daha neler olacak ona benzer şeyler diye düşünüyorum.
 
Nişanlımı çok seviyorum, kaynanamda şimdiye kadar bana karşı çok iyi, çok seviyor beni, benden 3 yaş küçük görümcem var o da iyi ama çok sinsi, küçük olduğu için pek aldırış etmiyorum ama. Ama yinede aile konusunda az da olsa içimde korku var, geçen bayramda daha nişanlılı değildik, nişanlımın teyzesini tek bir kere gördüm o da sadece merhabalaşmıştık sohbet falan etme fırsatımız olmamıştı. Nişanlıma demiş ki, neden kız benim bayramımı kutlamadı falan filan demiş. Bu durum çok tuhafıma gitti, ortada nişan yoktu söz yoktu, kadını tanımıyorum etmiyorum yani gayet normaldı bence teyzesiyle bayramlaşmamam.. Nişanlım demiş ki teyze kızda numaran yok bi şry yok nasıl bayramlaşsın seninle demiş.

neyse, asıl konu bu değil, İzmir'de kimseyi tanımıyorum etmiyorum, hiç çevrem yok, ailem yok, orada zorluk çekmekten çok korkuyorum, kendimi yalnız hissetmekten, ailemin hasretine dayanamamaktan.. sizler nasıl alıştınız neler yaptınız? Nişanlım hep diyor boşuna endişeleniyorsun, ben hep senin yanında olucam falan diyor ama yinede insanın içinde şüphe oluyor.

ben İzmir'de değilde benim olduğum yerde yaşamak istiyordum, her açıdan daha avantajlı olurdu, maddi manevi olsun, benim şehrimde hayat şartları falan daha uygun, +burada olursak ailem bize çok destek olacağını söyledi, ama orada olursak destek olmaları için sıkıntı olacağını. Nişanlım hiç bir şekilde burada yaşamak istemiyor, İzmir diyor başka bi şry istemiyor.
Tamam İzmir çok güzel ama ben mutsuz olmaktan, veya onun ailesine alışamamaktan, veya teyzesiyle olan olaylardan belki kim bilir daha neler olacak ona benzer şeyler diye düşünüyorum.
İhtimalleri düşünüp simdiden içine kötü enerjileri yükleme derim 😊 elbette insanın doğup büyüdüğü yerden ayrılmak, cevresini değiştirmek kolay seyler değil fakat zamanla alışılcağını düsünüyorum bu konuda sana en büyük desteği vericek kişi de eşin olmalı. Ben de ailemden uzağa gidicem yakın zamanda. Zaman daraldıkca tabi ki endişeler oluyor yeni bi hayat, sorumluluklar ama sonucta sevdiğinle olcaksın öyle bak. Uzağa gidenler de lütfen "ay cok zor oluyor su kadar yıl geçti hala alısamadım" deyip daha da endiselendirmeyin insan biraz da güzel seyler duymak istiyor zaten yeterince stresli bir durum 😬 hiç mi güzel yanları yok biraz da onlardan bahsedin yahu 🤔😂
 
Nişanlımı çok seviyorum, kaynanamda şimdiye kadar bana karşı çok iyi, çok seviyor beni, benden 3 yaş küçük görümcem var o da iyi ama çok sinsi, küçük olduğu için pek aldırış etmiyorum ama. Ama yinede aile konusunda az da olsa içimde korku var, geçen bayramda daha nişanlılı değildik, nişanlımın teyzesini tek bir kere gördüm o da sadece merhabalaşmıştık sohbet falan etme fırsatımız olmamıştı. Nişanlıma demiş ki, neden kız benim bayramımı kutlamadı falan filan demiş. Bu durum çok tuhafıma gitti, ortada nişan yoktu söz yoktu, kadını tanımıyorum etmiyorum yani gayet normaldı bence teyzesiyle bayramlaşmamam.. Nişanlım demiş ki teyze kızda numaran yok bi şry yok nasıl bayramlaşsın seninle demiş.

neyse, asıl konu bu değil, İzmir'de kimseyi tanımıyorum etmiyorum, hiç çevrem yok, ailem yok, orada zorluk çekmekten çok korkuyorum, kendimi yalnız hissetmekten, ailemin hasretine dayanamamaktan.. sizler nasıl alıştınız neler yaptınız? Nişanlım hep diyor boşuna endişeleniyorsun, ben hep senin yanında olucam falan diyor ama yinede insanın içinde şüphe oluyor.

ben İzmir'de değilde benim olduğum yerde yaşamak istiyordum, her açıdan daha avantajlı olurdu, maddi manevi olsun, benim şehrimde hayat şartları falan daha uygun, +burada olursak ailem bize çok destek olacağını söyledi, ama orada olursak destek olmaları için sıkıntı olacağını. Nişanlım hiç bir şekilde burada yaşamak istemiyor, İzmir diyor başka bi şry istemiyor.
Tamam İzmir çok güzel ama ben mutsuz olmaktan, veya onun ailesine alışamamaktan, veya teyzesiyle olan olaylardan belki kim bilir daha neler olacak ona benzer şeyler diye düşünüyorum.
Neden ihtimaller üzerine kendinize korkular yaratıyorsunuz. Ben de ailemden 10 saatlik uzaklıkta bir şehirde yaşıyorum ne eşimin ne benim kimsem yok üstelik aylardır eşim de yok. Mental olarak zor eşim olsa zorlanmazdım ama onun dışında sorun olmuyo. Bence ailenizden ayrılmak istemiyorsanız düğünü biraz daha erteleyin . Ailelere karşı sevgiyi anlıyorum çok da normal ama evlenecek insanların böyle ailelerine duskunluklerini biraz rahatsız edici buluyorum. Şahsen benim kocam böyle düşünse çok rahatsız olurum çünkü biz de kök ailelerimizden bağımsız bir aile kuruyoruz.
 
Alışamadım.
Okumak için, çalışmak için farklı şehirlere gittim. Kesinlikle aynı şey değil. İstersen geri dönebileceğini biliyorsun onlarda. Ayrıca teksin, başına buyruk kafama esti ailemi görmeye gidiyorum diyebiliyorsun. Evliyken öyle değil. Bütün planlarını iki kişilik yapıyorsun. Bir uçak atlar gideriz ne var dedik al işte pandemi çıktı aylarca ailemi göremedim. Keşke ben de yakın otursam. Asıl ailesine yakın olması gereken kadındır erkek değil. Onlara göre ne var ki? Çocuğum olacak şimdi allah nasip ederse. Ailem belki yılda 1-2 görebilecek. Bu beni üzüyor.
ailenize ne kadar uzaktasınız? alışabildiniz mi bu sürede
 
ailenize ne kadar uzaktasınız? alışabildiniz mi bu sürede
Özel araçla 8 saat mesafedeyim. Çocuk olduktan sonra artık hayatın ona göre şekilleniyor. Alıştım diyebilirim. Ama ailem yakında olsun isterim hala. Hiç kendime aile zamanım, iş dışı sosyal hayatım vs yok mesela. Bu akşam yemek yapasım yok anneme gidip yiyelim diyebilmek isterdim. Ya da evde sıkıldık hadi oturmaya gidelim diyebileceğim kimse yok. Hep eşim çocuğumlayım. Allahtan çalışıyorum, çalışmasam kafayı yerdim sanırım.
 
X