Merhaba,
Sizinle benzer duyguları hissettiğim bir dönemim olmadı ancak benzer şeyler hisseden, yaşayan, benzer şekilde hareket eden arkadaşlarım oldu ve sanırım ben de sizinle benzer bir ortamda yaşadım belli bir yaşa dek. Bu nedenle içinde bulunduğunuz durumu anlayabildiğimi düşünüyorum. Evlenmek istemek, nedeni ne olursa olsun, oldukça insani bir istek ve bunu istemek hakkınız. Ancak bu konuda harekete geçmek ayrı bir mesele. İlk önerim her isteğinizi ciddiye almamanız olacak. Evlenmek isteyebilirim, duygusal yakınlık isteyebilirim, cinsellik isteyebilirim, bunlar çok insani deyip geçmek, ardına bu kadar düşünmemek, cinsel arzularınızın sizi fazla etkilediği dönemlerde kendinizi tatmin etmek daha sağlıklı hareket etmenizi sağlar.
İkinci olarak istediğiniz şeylerin sağladığı özgürlüklere ek olarak sorumluluğunu ve olası olumsuz etkilerini göz önünde bulundurmak gerekli. Evlilik "evlenmem lazım, sevgi görmem lazım, cinsellik lazım" diye yapıldığında asla iyi bir evlilik olmuyor. Herkes evliliğin getirdiği sorumlulukları yazmış, tekrar etmeyeceğim. Ben iyi bir üniversitede okuyan bir öğrencinin 20 yaşında evlenmesinin getirdiklerine değineceğim, en önemli sonuç potansiyelinize yazık etmeniz olacaktır. Evli olduğunuzda iş imkanlarınız daralacaktır, okulunuzu bitirmeniz ve eğitim hayatınız diğer öğrencilerden farklılaşacaktır. Neden? Çünkü iyi bir evlilikte hayata dair kararlarda eşinizi de düşünmeniz gerekir yani birden başka şehirde çalışmaya, başka ülkede doktoraya vs. gidemezsiniz. Eş olmanın sorumluluğu, ev, eşinizin ailesi ile ilişkiniz derken eğitime harcayacağınız enerji başka yerlere harcanır. Sizin meslek sahibi olmak, eğitiminizi mutlaka sürdürmek gibi hedefleriniz yoksa bu dediklerimi es geçebilirsiniz ancak es geçmenizi önermem çünkü dünyanın bin bir türlü hali var ve hayatını başka bir adama (ne kadar iyi biri olsa da) tümüyle teslim etmek iyi bir üniversitede okuyan bir kadın için almaya değer bir risk değil. "Ama şu kişi şöyle yapmış, iyi olmuş"ı falan yok, bu almaya değmez bir risk. Sizi mutlu edecek insan 4 sene sonra evlenseniz de mutlu edecektir.
Peki bu isteklerinizle nasıl baş edebilirsiniz? Bence sosyal hayatınızı genişletin. Ben de inançlı biriyim ancak erkekler ulaşılmaz, uzak durulması gereken, tümüyle haram canlılar olarak düşünüldükçe evliliğe ilişkin baskı altında hissedildiğini ve sağlıksız yaklaşıldığını düşünüyorum. 20 yaş dünya görüşünün yerleşmesi için çok genç bir yaş. Farklı ortamlara girip farklı görüşlerden (açık fikirli) insanlarla (kadın-erkek) vakit geçirmenizi öneririm. Erkeklerden uzak durdukça derdinizin dermanını onlarda sanacaksınız. İnancıma göre erkeklerle yalnız kalmak istemiyorum diyebilirsiniz, çok doğal ancak yalnız kalmanızı söylemiyorum, sevgili yapın demiyorum. Topluluklara katılın, kadın erkek olan ortamlarda bulunun, erkeklerle iletişim kurmaktan kaçınmayın ama size yürüyen herkese de yüz vermeyin, arkadaşlık kurabilin. Böylelikle muhafazakarsam da diğer tarafı da biliyorum ve tercih etmiyorum ama hayat böyle de yaşanabilir, hiçbir şeye (örn. evlilik, bir erkekten sevgi görmek) mecbur değilim, bu kendi tercihim diyebilirsiniz. Erkeklere erkekten önce insan olarak bakıp aynı paydada durmaya, romantik bakmamaya çalışmanızı öneririm. Evlilik kararını evlilik isteğiniz yoğun değilken, karşınızdaki adamla evlenmek size hem mantıklı hem duygular konusunda çekici geldiğinde almalısınız. Evlenmeyi belli bir vakte dek ertelemeye net karar verirseniz kafanız bu kadar karışmaz. Ha ama benim önerim bu kararı aldıktan sonra erkeklerden izole bir hayat yaşamamanız çünkü o zaman durum kafanıza romantikleşir, erkeklerden uzak durmak zor gelir ve kararınızın arkasında duramayabilirsiniz.
Duygusal istekleriniz konusunda kendi kendinizi tatmin edemezseniz evlendikten bir sene sonra eşinizin sevgisi de yeterli gelmez, aynı yere dönersiniz. Kendinize ilgi, şefkat, sevgi göstermeyi öğrenmeye ihtiyacınız olabilir. İçinde bulunduğunuz yaşta hormonların yoğunluğu, duygusal sorunlar ve erkeklerden tümüyle uzakta yetiştiğiniz için böyle hissettiğinizi düşünüyorum. Evlilik size çözüm sunmaz, daha fazla probleme neden olur. Okulumu bitirmeyi, iş bulmayı vs (size ne uyarsa) beklemek zorundayım gibi bir karar alıp kafaya koyarsanız daha iyi olur. Böylelikle evlilik gibi büyük bir kararı daha iyi bir dönemde alırsınız. Sonuçta evlenmek istiyordum, ne oldu anlamadım birden evli oldum diye bir şey yok yani bu sizin kararınız olacak, kendinizi engelleyemeyeceğiniz bir şey değil.
evliliğin %10'u yatağa girmek, azgınlık başını döndürdüğünden sadece o kısmın güzelliğine takılıyor olabilirsin ama evlenip düzenin oturana kadar burda az ağlamazsın yine, erkek denen şey ssadece sarılıp sevişilip uyunulacak bi şey değil valla bin bir türlü derdi var. Nasıl bu kadar gözün dönebilmiş anlamadım çok zor durumda görünüyorsun.
Yani demem o ki şu an yalnız ve bir erkeğin sevgisine muhtaç olabilirsiniz, ama genç olmanın, özgür olamanın tadını çıkarın ve yaşadıklarınızı kafanıza takmayın. Yalnız olan kızlar böyle hissedebilir, geçici olduğunu bilin. Libodunuz için oruç ve vücudunuzu yoracak sporlar yapabilirsiniz. Yorulursanız akşam nasıl uyuduğunuzu bilmezsiniz.
mutlu edecek bir erkek çıkar karşına 
