- 7 Haziran 2008
- 3.524
- 1.119
- 39
- Konu Sahibi KatnissEverden
- #1
Sabah namazını kıldıktan sonra telefonla bir taksi ister. Şoför bir günlük gezdirmek ücreti olarak Adalet teyzeden 500 lira ister. Adalet Teyze cömerttir “ben sana 650 lira vereceğim” der.
Ve önce Anıtkabir’e giderler. Adalet Teyze Atatürk’e verdiği söz doğrultusunda Anıtrkabir’i her ay aksatmadan ziyaret etmektedir.Atatürk’ün kabrine bir kırmızı karanfil koyar ve Fatiha okur.Adalet Teyze Anıtkabir’den sonra bankaya gidip para çeker. Bundan sonra Adalet Teyze ile taksi şoförü arasında şu diyaloglar geçer:
-Nereye gidiyoruz?
-Bankaya...
-Anıtkabir`de Atatürk`e bir söz verdiğinizi söylemiştiniz. O söz nedir?`
-Atatürk, lisedeyken okulumuza gelmişti Atatürk. Beni de ona çiçek vermek için seçmişlerdi. Çiçeği verdiğimde bana ismimi sordu. Bende `Adalet` dedim. Bunun üzerine `Ne güzel ismin varmış` dedi. `Okulu bitirince ne olacaksın` dedi bana. Hemşire dedim. Oda `Güzel meslek ama bence sen Hakim ol ismine çok yakışır` dedi. Ben kadından hakim olmaz ki dedim. Kaşlarını çattı, `Sen istedikten sonra olur. Senden söz istiyorum hakim olacaksın` dedi .
-Olabildin mi Adalet Teyze?`
-Evet ben Cumhuriyetin ilk kadın hakimlerindenim.
-Sende ne hikaye varmış Adalet Teyze.
-Adalet Hanım bankada işini bitirip çıktı.
-Nereye gidiyoruz?`
-Seyranbağlarına`
-Ne iş yapardı amca?`
-Subaydı. Kore savaşında şehit oldu.
Bir binanın önünde durdular.Osman beklemeye başladı. Bir ara merak etti. Binanın uzaktan görünen levhasına baktı. `Seyranbağları Kız Yetiştirme Yurdu` yazısını okudu.
-Yarım saat sonra Adalet hanım göründü. Yanında orta yaşlı kibar bir hanım vardı. Adalet hanımı arabaya ağır ağır bindirdi. Kadın `Adalet Hanım size ne kadar teşekkür etsek azdır. Her zaman yanımızdasınız. Kızlar da sizi çok seviyor. Ne olur arayı çok uzatmayın. Yine gelin` dedi.
-Adalet hanım, buğulu gözlerle `ınşallah. Kızlara selamımı söyleyin. Ben de onları çok seviyorum. Onlara iyi bakın` dedi.
-Nereye Hakim Teyze?`
-Hemen iki sokak öteye`
-Osman iki sokak ötede bu sefer başka bir binanın önüne park etti. Bu binada da `Ankara Seyranbağları Huzurevi` yazıyordu.
-Yine 1 saate yakın bir bekleyişin sonunda bu sefer etrafında bir çok yaşlı kadın ve adamla çıkageldi Adalet Hanım. Sarılıp öpüştükten sonra oradan ayrıldılar. Osman dikiz aynasından Adalet Hanım`ın gözlerinden akan yaşları fark etti.
-ıyi misin Hakim Teyze`
-ıyiyim Osman. Eski dostları görünce insan bir hoş oluyor`
-Nereye gidiyoruz?`
-Cebeci Asri Mezarlığına`
-Teyze nerelisin sen?`
-Aydın Sökeliyim. Babam orada pamuk ekerdi. Annem ev hanımıydı. Sonra Kurtuluş Savaşı oldu. Babam savaşa gitti. Söke işgal oldu. Biz dağlara kaçtık annemle. Saklandık dağ köylerinde. Savaş bitince Söke`ye döndük. Allah`a Şükür Babam`da sağ salim döndü savaştan.`
-Sonra ne oldu?`
Liseye Aydın`a gönderdi babam. Orada Atatürk`le karşılaştım. Sözümü tutmak için ıstanbul`a gittim. Hukuk fakültesine girdim. Orada rahmetli eşimle karşılaştım. O Harbiye`de okuyordu o zaman. Mezun olunca evlendik..`
-Çocuğunuz var mı?`
-Bir kızım bir oğlum vardı.`
-`Neredeler şimdi?`
-Oğlum dışişlerinde çalışıyordu. Fransa`da Ermeniler öldürdüler.`
-`Üzüldüm Hakim Teyze. Başın sağ olsun. O da babası gibi şehit oldu yani`
-Evet. Şehit babanın şehit oğlu. Allah kimseye evlat acısı vermesin.`
-Amin. Ya kızın?`
-`O eşi ve çocukları ile ızmit`te yaşıyordu. Öğretmendi. 1999′da depremde hepsi vefat ettiler.`
-Allah rahmet eylesin.Boş boğazlığımla üzdüm seni Hakim Teyze kusura bakma`
-`Sanki sormasan aklımdan çıkıyorlar mı evladım.Sen üzülme sağol`
-Geldik Teyze`
-Tamam evladım. Al işte paran artık gidebilirsin.`
-Hakim teyze buradan nasıl döneceksin? Ben seni bekleyeyim eve bırakayım.`
-Yok beni alacaklar buradan`
-Hakim Teyze bu para fazla. Kusura bakma ben sana yalan söyledim. Taksinin sahibi benden 350 lira bekliyor. Affet beni. 350 `yi ona veririm. Gerisi kalsın. Bende para istemem. Bugün senden aldığım hayat dersinin parasal karşılığı yok zaten.`
-`Çocukların var mı?`
-ıki tane ellerinden öperler.` Taksinin güneşliğinden çocuklarının resimlerini çıkarıp gösterdi.
Sessizliğin ardından Osman`ın elindeki parayı ittirdi Adalet Hanım..
-Onlara bir şeyler al benim için. Onları okut. Ama yalansız, dolansız, çok çalışarak helal lokma ile büyüt ve okut. Atatürk`ün bana yaptığı gibi içlerindeki gücü fark etmelerini sağla. Bir de vatanını, milletini sevmelerini öğütle onlara.`
Osman Adalet Hanımın ellerine sarılıp öptü. Ona iyi evlatlar yetiştireceğine söz verdi
ÖLECEĞıNı HıSSETMıŞ
“Ertesi gün Ankara`da garip bir yağmur yağıyordu. Sanki gök delinmişti. Osman taksiyi mal sahibinden almış, durağa gelmişti. Çay ocağının yanında duran gazeteyi aldı. ılk sayfadaki haberlere göz gezdirdi. Siyaset doluydu gazete. Hiç anlamazdı. Sıkılıp adli olayların yer aldığı üçüncü sayfayı açtı. Taksiciler arkadaşları ile ilgili kötü haberleri genellikle oradan alırlardı. Göz gezdirirken bir haber dikkatini çekti.
Dün gece geç saatlerde Cebeci Asri mezarlığında bulunan cesedin Cumhuriyet tarihinin ilk Kadın Hakimlerinden Adalet YILMAZ`a ait olduğu belirlendi. Adalet YILMAZ`ın bulunduğu yerdeki mezarların eşine ve oğluna ait olduğu belirlendi. YILMAZ vefat ettiği gün bankadaki tüm parasını çektiği, bu parayı ikiye bölerek Seyranbağları`ndaki bir kız yetiştirme yurdu ile bir huzurevine bağışladığı belirlendi. Polis, Adalet YILMAZ`ın mezarlığa ölmek için gittiğini düşünüyor.`
Osman bir anda sarsıldı. Gözyaşlarına engel olamıyordu. Taksici arkadaşları hiçbir şey anlamadılar. Bir daha da hiç anlatmadı Osman bu yaşadıklarını. Herkesin tek bildiği Osman`ın bardaktan boşanırcasına yağan yağmur altında `Gökler bile sana ağlıyor` diyerek ağladığı…”
kadınınsesi.comdan alıntı
Ve önce Anıtkabir’e giderler. Adalet Teyze Atatürk’e verdiği söz doğrultusunda Anıtrkabir’i her ay aksatmadan ziyaret etmektedir.Atatürk’ün kabrine bir kırmızı karanfil koyar ve Fatiha okur.Adalet Teyze Anıtkabir’den sonra bankaya gidip para çeker. Bundan sonra Adalet Teyze ile taksi şoförü arasında şu diyaloglar geçer:
-Nereye gidiyoruz?
-Bankaya...
-Anıtkabir`de Atatürk`e bir söz verdiğinizi söylemiştiniz. O söz nedir?`
-Atatürk, lisedeyken okulumuza gelmişti Atatürk. Beni de ona çiçek vermek için seçmişlerdi. Çiçeği verdiğimde bana ismimi sordu. Bende `Adalet` dedim. Bunun üzerine `Ne güzel ismin varmış` dedi. `Okulu bitirince ne olacaksın` dedi bana. Hemşire dedim. Oda `Güzel meslek ama bence sen Hakim ol ismine çok yakışır` dedi. Ben kadından hakim olmaz ki dedim. Kaşlarını çattı, `Sen istedikten sonra olur. Senden söz istiyorum hakim olacaksın` dedi .
-Olabildin mi Adalet Teyze?`
-Evet ben Cumhuriyetin ilk kadın hakimlerindenim.
-Sende ne hikaye varmış Adalet Teyze.
-Adalet Hanım bankada işini bitirip çıktı.
-Nereye gidiyoruz?`
-Seyranbağlarına`
-Ne iş yapardı amca?`
-Subaydı. Kore savaşında şehit oldu.
Bir binanın önünde durdular.Osman beklemeye başladı. Bir ara merak etti. Binanın uzaktan görünen levhasına baktı. `Seyranbağları Kız Yetiştirme Yurdu` yazısını okudu.
-Yarım saat sonra Adalet hanım göründü. Yanında orta yaşlı kibar bir hanım vardı. Adalet hanımı arabaya ağır ağır bindirdi. Kadın `Adalet Hanım size ne kadar teşekkür etsek azdır. Her zaman yanımızdasınız. Kızlar da sizi çok seviyor. Ne olur arayı çok uzatmayın. Yine gelin` dedi.
-Adalet hanım, buğulu gözlerle `ınşallah. Kızlara selamımı söyleyin. Ben de onları çok seviyorum. Onlara iyi bakın` dedi.
-Nereye Hakim Teyze?`
-Hemen iki sokak öteye`
-Osman iki sokak ötede bu sefer başka bir binanın önüne park etti. Bu binada da `Ankara Seyranbağları Huzurevi` yazıyordu.
-Yine 1 saate yakın bir bekleyişin sonunda bu sefer etrafında bir çok yaşlı kadın ve adamla çıkageldi Adalet Hanım. Sarılıp öpüştükten sonra oradan ayrıldılar. Osman dikiz aynasından Adalet Hanım`ın gözlerinden akan yaşları fark etti.
-ıyi misin Hakim Teyze`
-ıyiyim Osman. Eski dostları görünce insan bir hoş oluyor`
-Nereye gidiyoruz?`
-Cebeci Asri Mezarlığına`
-Teyze nerelisin sen?`
-Aydın Sökeliyim. Babam orada pamuk ekerdi. Annem ev hanımıydı. Sonra Kurtuluş Savaşı oldu. Babam savaşa gitti. Söke işgal oldu. Biz dağlara kaçtık annemle. Saklandık dağ köylerinde. Savaş bitince Söke`ye döndük. Allah`a Şükür Babam`da sağ salim döndü savaştan.`
-Sonra ne oldu?`
Liseye Aydın`a gönderdi babam. Orada Atatürk`le karşılaştım. Sözümü tutmak için ıstanbul`a gittim. Hukuk fakültesine girdim. Orada rahmetli eşimle karşılaştım. O Harbiye`de okuyordu o zaman. Mezun olunca evlendik..`
-Çocuğunuz var mı?`
-Bir kızım bir oğlum vardı.`
-`Neredeler şimdi?`
-Oğlum dışişlerinde çalışıyordu. Fransa`da Ermeniler öldürdüler.`
-`Üzüldüm Hakim Teyze. Başın sağ olsun. O da babası gibi şehit oldu yani`
-Evet. Şehit babanın şehit oğlu. Allah kimseye evlat acısı vermesin.`
-Amin. Ya kızın?`
-`O eşi ve çocukları ile ızmit`te yaşıyordu. Öğretmendi. 1999′da depremde hepsi vefat ettiler.`
-Allah rahmet eylesin.Boş boğazlığımla üzdüm seni Hakim Teyze kusura bakma`
-`Sanki sormasan aklımdan çıkıyorlar mı evladım.Sen üzülme sağol`
-Geldik Teyze`
-Tamam evladım. Al işte paran artık gidebilirsin.`
-Hakim teyze buradan nasıl döneceksin? Ben seni bekleyeyim eve bırakayım.`
-Yok beni alacaklar buradan`
-Hakim Teyze bu para fazla. Kusura bakma ben sana yalan söyledim. Taksinin sahibi benden 350 lira bekliyor. Affet beni. 350 `yi ona veririm. Gerisi kalsın. Bende para istemem. Bugün senden aldığım hayat dersinin parasal karşılığı yok zaten.`
-`Çocukların var mı?`
-ıki tane ellerinden öperler.` Taksinin güneşliğinden çocuklarının resimlerini çıkarıp gösterdi.
Sessizliğin ardından Osman`ın elindeki parayı ittirdi Adalet Hanım..
-Onlara bir şeyler al benim için. Onları okut. Ama yalansız, dolansız, çok çalışarak helal lokma ile büyüt ve okut. Atatürk`ün bana yaptığı gibi içlerindeki gücü fark etmelerini sağla. Bir de vatanını, milletini sevmelerini öğütle onlara.`
Osman Adalet Hanımın ellerine sarılıp öptü. Ona iyi evlatlar yetiştireceğine söz verdi
ÖLECEĞıNı HıSSETMıŞ
“Ertesi gün Ankara`da garip bir yağmur yağıyordu. Sanki gök delinmişti. Osman taksiyi mal sahibinden almış, durağa gelmişti. Çay ocağının yanında duran gazeteyi aldı. ılk sayfadaki haberlere göz gezdirdi. Siyaset doluydu gazete. Hiç anlamazdı. Sıkılıp adli olayların yer aldığı üçüncü sayfayı açtı. Taksiciler arkadaşları ile ilgili kötü haberleri genellikle oradan alırlardı. Göz gezdirirken bir haber dikkatini çekti.
Dün gece geç saatlerde Cebeci Asri mezarlığında bulunan cesedin Cumhuriyet tarihinin ilk Kadın Hakimlerinden Adalet YILMAZ`a ait olduğu belirlendi. Adalet YILMAZ`ın bulunduğu yerdeki mezarların eşine ve oğluna ait olduğu belirlendi. YILMAZ vefat ettiği gün bankadaki tüm parasını çektiği, bu parayı ikiye bölerek Seyranbağları`ndaki bir kız yetiştirme yurdu ile bir huzurevine bağışladığı belirlendi. Polis, Adalet YILMAZ`ın mezarlığa ölmek için gittiğini düşünüyor.`
Osman bir anda sarsıldı. Gözyaşlarına engel olamıyordu. Taksici arkadaşları hiçbir şey anlamadılar. Bir daha da hiç anlatmadı Osman bu yaşadıklarını. Herkesin tek bildiği Osman`ın bardaktan boşanırcasına yağan yağmur altında `Gökler bile sana ağlıyor` diyerek ağladığı…”
kadınınsesi.comdan alıntı
Son düzenleme:
