Söyleyene değil söyletene bakmak lazım. Benim sevgilimin de iki üç sevgi sözü hariç bir şey bildiği yoktu. Hatta ben onun dilindeki sevgi sözcüklerini sormuştum, düşündü düşündü, dört tanecik buldu. Ama ben her kelimeyi sevgi sözcüğüne dönüştürebilen biriyim. Tabii körle yatan şaşı kalkar o da kisa sürede bana benzedi, şimdi artık o da tonla sevgi sözcüğünün yanında bazen kendi kendine tatlı sıfat uyduran biri haline geldi (bir örnek vereyim; karadenizliyim, fındık bahçemiz var. Bundan ötürü iki kelimeyi birleştirip haselmaus diye fındık faresi / hatta sonuna şirinleştirme eki koyup haselmäuschen falan
devamlı yeni şeylerle gelir)
Yani burada demek istediğim sorun sizde degil esinizde.
Güzel söz duymak isteyen kendi söyler, örnek olur. Zaten zamanla alışırsın sen de dahil olursun. Ama kendi ağzından bal damlamazken bir de seni odun olmakla, güzel söz soylememekle, kadına benzememekle eleştirmek bence cok sinir bozucu bir şey.
Böyle adama benim bile sevgi sözcüğü soyleyesim gelmezdi