Psikolojik rahatsızlığım ve bitiremediğim ilişkim

birgaripcool

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2024
10
1
Kızlar merhaba henüz burada yeniyim. Çok arada kaldığım ve artık ne yapacağımı bilemediğim bir durum hakkında fikirlerinizi almak için geldim. 2.5 senedir tam olarak bitiremediğim bir ilişkim var. Başta her şey çok iyiydi. Çok efendi olduğunu düşündüğüm için kabul etmiştim. Kendi işini kurmaya çalışan ve 3 senedir de bunun için uğraşan birisi. Bu konuda maddi manevi zamanında desteğim de olmuştur. Ne işini rayına oturtabildi bu süreçte ne düşündüğüm gibi biri çıktı. Çok fazla hayal kuruyor ve bunlar hep maddiyata dönük şeyler ama henüz istediği gibi de gitmediği için işler bocaliyor. Sorun tam olarak bunlar değil birçok noktada ilişkide tek kaldım. Hep ben cabaladı. İşin sıkıntısından sana vakit ayiramadim ikisini de elime yüzüme bulaştırdım ben senin istediğin gibi biri değilim diyor. Ancak bu isin bahanesi. Ben birçok özel ve ilk şeyi onla yaşamıştım. Evlilik planları yaparken gerçekten çekilmez noktaya geldi olaylar. Ablası ve kardeşi ile kötü şeyler yaşadık. Ablası ile benim dedikodumu yaptığını ogrendim ve ben de tutamadım kendimi. Hata miydi kesinlikle. Ancak onlar kendilerindeki hataları asla kabul etmiyorlar. Çok tutucular ve kendileri hatali da olsa kendi iclerinde kavgalarini ediyorlar ancak benle konuşurken de hep benim hatalarimdan bahsediyorlar. 1 kere de cümleye sen de haklısın şeklinde baslamamışlardır. Erkek arkadaşım hep bunların gölgesinde beni suçluyor. Aileme karşı beni rezil ettin diye. Onlar benim dedikodumu yaparken rezillik olmuyor muydu veya kendisi ailesi hakkında her şeyi istisnasız bana anlatırken o ailesini rezil etmiyor muydu bu noktaya gelince tek suçlusu ben mi oldum diyorum asla kabul etmiyor. Kendisi kimseye hayır diyemiyor. Biz is yerinde telefonda normal konuşurken ortağı içeri girdiğinde yüzüme aniden telefon kapatirdi. Kendi elemanları gelirdi yine aynı şekilde. 30 yaşında bunu yapan insan. Çok pısırık yetiştirildim diyor. Bana böyle şeyler çok anormal geliyor. Son zamanlarda da artık söylediği sözler çok farklı olmaya başladı. Yani bir gün başka biri ile konuşuyorum diyorum bir gün başka. Mesajlarını ss alıyorum artık bak burda böyle demiştin ama diye. Mesajı dahi çevirmeye çalışıyor. Unutuyor söylediklerini. Bir gün bir şeyi savunurken bir gün tam tersini söyleyebiliyor. Durduk yerde geçmişten konu açıp sanki o an bunları yaşamışız gibi tepkiler veriyor. Bende de sorunlar var kendimi onarmaya çalışıyorum. Özellikle bu surecte ben de kendimden asiri rahatsızım. Ve gercekten hata gordugum seyleri kendimde duzeltmeye çalışıyordum. Ancak onun bu yaklaşımları beni basa döndürüyor. Afalliyorum. Ben kendimi onarmaya calistikca onun hicbir sey yapmaması beni deli ediyor. Asla yapici değil. Huylu huyundan vazgecmez deyip duruyor sürekli. Bu yuzden tepkilerim buyuk oluyor. En son ayrılma kararı aldık. Bende sevgi heyecan kalmadı ama kendimi ona bağımlı hissediyorum. Ben mi abartıyorum diye düşünüyorum sürekli. Kopamıyorum tam olarak. Bu gibi gel gitlerimiz çok oldu ama hepsinde de ben yapamadım ben abarttığımı düşündüm yine. Psikolojik bir baskı hissediyorum. Bir de ben daha önce kimse ile böyle ugrasmamiştim. Onun bu davranışları dolayısıyla aşağılık psikolojisi yaşıyor olabilir miyim?
 
Herşeyi geçtim karşınızdaki insan bir gün başka bir gün başkaysa olmaz zaten. Maddi durumu iyi olsa ne olacak psikolojisinde problem varsa. Tükenirsiniz boşuna zaman harcamayın hayatınıza gğnah
 
Fazla duygusal bakıyorum. Tüketti bile maalesef 😔
Sen onu afedersin bir organ gibi ortada bırak git bakalım nasıl dank edecek. Kimse çekmez bu kadar.
Ay bu kadar ezik olmayın ya vallahi Firdevs yöreoğlu gibi isyan edeceğim yakında. Ablasına bile özelinizi anlatan birinden ne bekliyorsun?
 
Anan değil baban değil kocan değil mutlu hissettirmiyorsa ben yokum deyip gidebilme özgürlüğün varken neden kullanmıyorsunuz.
Sevgililik dönemi tanıma dönemidir seversin sevgili olursun uyumluysanız devam eder değilseniz biter hayır neden illa diretiyorsunuz olmuyor demek ki eksik bir şeyler yürümüyor belli. İte kaka ne zamana kadar gider ki bir ilişki
 
Ne gibi dedikodu yapmışlar? O kısımda önemli ben olsam çok sinirlenirdim
Benim tartışma esnasında ona söylediğim şeyleri ablasına anlatmış. Genel olarak dedikoduyu seven biri. Ablası da ben telegramda sürekli pp değişiyorum diye kardeşine söylemiş ne amaçla bilmiyorum ama ben yanlış anlaşılabilir bu durum böyle şeyler söyleme demek için açtım konuyu o da sen de böyle böyle demişsin başka bir konu hakkında diye yükselmeye başladı
 
Anan değil baban değil kocan değil mutlu hissettirmiyorsa ben yokum deyip gidebilme özgürlüğün varken neden kullanmıyorsunuz.
Sevgililik dönemi tanıma dönemidir seversin sevgili olursun uyumluysanız devam eder değilseniz biter hayır neden illa diretiyorsunuz olmuyor demek ki eksik bir şeyler yürümüyor belli. İte kaka ne zamana kadar gider ki bir ilişki
Zor güvenen ve kolayca biri ile sevgili olan biri değilim. Onu da anlamaya çalıştım zamanlar oldu son zamanlar çok çok fazla lackalasmaya başladı iş. Bir de uzak mesafe ilişkisi bunun da etkisi olabileceğini düşünüyordum. Yanılmışım demek ki
 
Sen onu afedersin bir organ gibi ortada bırak git bakalım nasıl dank edecek. Kimse çekmez bu kadar.
Ay bu kadar ezik olmayın ya vallahi Firdevs yöreoğlu gibi isyan edeceğim yakında. Ablasına bile özelinizi anlatan birinden ne bekliyorsun?
Herhangi bir beklentim yok aslında dediğim gibi bitirme kafasındayım zaten. Sadece içimdeki yaşananlara engel olamam bunu da neden yaşıyorum onu sorguluyorum
 
Daha önce böyle bir sorunu yoktu. Son zamanlar fark ettim. Başka dediğim bu arada savunduğu şeyler vs yani söylediklerini unutuyor ve ayni konuda başka yorum yapabiliyor.

İlişkiyi uzaktan yönetmek çok sıkıntılı malesef. Yani fikirlerimiz hep kalıcı olmaz insan değişken bir varlık tabi ama belli bir rotan vardır ana düşünce ve tarzın değişmez. Seni yoruyor belli ki.
 
Ablasına konuştuklarınızı anlattı, dedikodu seviyor, başka şehirde yaşıyor ve siz hala bağımlı gibi mi hissediyorsunuz ? Sizin hiç seveniniz, arkdaşınız, kardeşiniz vs yok mu yaa sizi alıp bi psikoloğa falan götürsün, sizi bi silksin kendinize gelin yahu. Defedin şu dedikoducuyu ablasıyla bık bık bık devam etsin siz hayatınıza bakın
 
Kızlar merhaba henüz burada yeniyim. Çok arada kaldığım ve artık ne yapacağımı bilemediğim bir durum hakkında fikirlerinizi almak için geldim. 2.5 senedir tam olarak bitiremediğim bir ilişkim var. Başta her şey çok iyiydi. Çok efendi olduğunu düşündüğüm için kabul etmiştim. Kendi işini kurmaya çalışan ve 3 senedir de bunun için uğraşan birisi. Bu konuda maddi manevi zamanında desteğim de olmuştur. Ne işini rayına oturtabildi bu süreçte ne düşündüğüm gibi biri çıktı. Çok fazla hayal kuruyor ve bunlar hep maddiyata dönük şeyler ama henüz istediği gibi de gitmediği için işler bocaliyor. Sorun tam olarak bunlar değil birçok noktada ilişkide tek kaldım. Hep ben cabaladı. İşin sıkıntısından sana vakit ayiramadim ikisini de elime yüzüme bulaştırdım ben senin istediğin gibi biri değilim diyor. Ancak bu isin bahanesi. Ben birçok özel ve ilk şeyi onla yaşamıştım. Evlilik planları yaparken gerçekten çekilmez noktaya geldi olaylar. Ablası ve kardeşi ile kötü şeyler yaşadık. Ablası ile benim dedikodumu yaptığını ogrendim ve ben de tutamadım kendimi. Hata miydi kesinlikle. Ancak onlar kendilerindeki hataları asla kabul etmiyorlar. Çok tutucular ve kendileri hatali da olsa kendi iclerinde kavgalarini ediyorlar ancak benle konuşurken de hep benim hatalarimdan bahsediyorlar. 1 kere de cümleye sen de haklısın şeklinde baslamamışlardır. Erkek arkadaşım hep bunların gölgesinde beni suçluyor. Aileme karşı beni rezil ettin diye. Onlar benim dedikodumu yaparken rezillik olmuyor muydu veya kendisi ailesi hakkında her şeyi istisnasız bana anlatırken o ailesini rezil etmiyor muydu bu noktaya gelince tek suçlusu ben mi oldum diyorum asla kabul etmiyor. Kendisi kimseye hayır diyemiyor. Biz is yerinde telefonda normal konuşurken ortağı içeri girdiğinde yüzüme aniden telefon kapatirdi. Kendi elemanları gelirdi yine aynı şekilde. 30 yaşında bunu yapan insan. Çok pısırık yetiştirildim diyor. Bana böyle şeyler çok anormal geliyor. Son zamanlarda da artık söylediği sözler çok farklı olmaya başladı. Yani bir gün başka biri ile konuşuyorum diyorum bir gün başka. Mesajlarını ss alıyorum artık bak burda böyle demiştin ama diye. Mesajı dahi çevirmeye çalışıyor. Unutuyor söylediklerini. Bir gün bir şeyi savunurken bir gün tam tersini söyleyebiliyor. Durduk yerde geçmişten konu açıp sanki o an bunları yaşamışız gibi tepkiler veriyor. Bende de sorunlar var kendimi onarmaya çalışıyorum. Özellikle bu surecte ben de kendimden asiri rahatsızım. Ve gercekten hata gordugum seyleri kendimde duzeltmeye çalışıyordum. Ancak onun bu yaklaşımları beni basa döndürüyor. Afalliyorum. Ben kendimi onarmaya calistikca onun hicbir sey yapmaması beni deli ediyor. Asla yapici değil. Huylu huyundan vazgecmez deyip duruyor sürekli. Bu yuzden tepkilerim buyuk oluyor. En son ayrılma kararı aldık. Bende sevgi heyecan kalmadı ama kendimi ona bağımlı hissediyorum. Ben mi abartıyorum diye düşünüyorum sürekli. Kopamıyorum tam olarak. Bu gibi gel gitlerimiz çok oldu ama hepsinde de ben yapamadım ben abarttığımı düşündüm yine. Psikolojik bir baskı hissediyorum. Bir de ben daha önce kimse ile böyle ugrasmamiştim. Onun bu davranışları dolayısıyla aşağılık psikolojisi yaşıyor olabilir miyim?
Adam haklı hiç bir şey yapamamış eline yüzüne bulaştırmış. Siz acaba aranızda bir şeyler yaşandı (cinsellik) diye mi kendinizi bu hayv*na mecbur hissediyosunuz?
 
Adam haklı hiç bir şey yapamamış eline yüzüne bulaştırmış. Siz acaba aranızda bir şeyler yaşandı (cinsellik) diye mi kendinizi bu hayv*na mecbur hissediyosunuz?
Hayır o kadar ileri gitmedik bu sebeple böyle bir bağlılığım yok cok şükür ki. Sadece ben hayal kırıklığı içindeyim. İlk başlarda gayet iyiydi her şeyin bozulmasının sebebini benim ona davranışlarıma bağlıyor. Ancak ben de tam tersini düşünüyorum. İçimdeki çocuk ruhu öldürdü. Kendisi Hayır diyemediği için kimseye ben de ilişkimi başkalarına göre yaşamaya başladım. Bu noktada değersiz hissedildiğim düşüncesine kapılıp büyük tepkiler verdim. Aslında benim sorguladığım şuan böyle olsa dahi neden peşine düştüğüm. Çocukluğum normal geçmedi maalesef. Zor güvenen ve guvendikten sonra böyle şeyler yaşadıktan sonra gereksiz tepkiler verebilen biriyim. Bu beni de aşırı yoruyor
 
Kızlar merhaba henüz burada yeniyim. Çok arada kaldığım ve artık ne yapacağımı bilemediğim bir durum hakkında fikirlerinizi almak için geldim. 2.5 senedir tam olarak bitiremediğim bir ilişkim var. Başta her şey çok iyiydi. Çok efendi olduğunu düşündüğüm için kabul etmiştim. Kendi işini kurmaya çalışan ve 3 senedir de bunun için uğraşan birisi. Bu konuda maddi manevi zamanında desteğim de olmuştur. Ne işini rayına oturtabildi bu süreçte ne düşündüğüm gibi biri çıktı. Çok fazla hayal kuruyor ve bunlar hep maddiyata dönük şeyler ama henüz istediği gibi de gitmediği için işler bocaliyor. Sorun tam olarak bunlar değil birçok noktada ilişkide tek kaldım. Hep ben cabaladı. İşin sıkıntısından sana vakit ayiramadim ikisini de elime yüzüme bulaştırdım ben senin istediğin gibi biri değilim diyor. Ancak bu isin bahanesi. Ben birçok özel ve ilk şeyi onla yaşamıştım. Evlilik planları yaparken gerçekten çekilmez noktaya geldi olaylar. Ablası ve kardeşi ile kötü şeyler yaşadık. Ablası ile benim dedikodumu yaptığını ogrendim ve ben de tutamadım kendimi. Hata miydi kesinlikle. Ancak onlar kendilerindeki hataları asla kabul etmiyorlar. Çok tutucular ve kendileri hatali da olsa kendi iclerinde kavgalarini ediyorlar ancak benle konuşurken de hep benim hatalarimdan bahsediyorlar. 1 kere de cümleye sen de haklısın şeklinde baslamamışlardır. Erkek arkadaşım hep bunların gölgesinde beni suçluyor. Aileme karşı beni rezil ettin diye. Onlar benim dedikodumu yaparken rezillik olmuyor muydu veya kendisi ailesi hakkında her şeyi istisnasız bana anlatırken o ailesini rezil etmiyor muydu bu noktaya gelince tek suçlusu ben mi oldum diyorum asla kabul etmiyor. Kendisi kimseye hayır diyemiyor. Biz is yerinde telefonda normal konuşurken ortağı içeri girdiğinde yüzüme aniden telefon kapatirdi. Kendi elemanları gelirdi yine aynı şekilde. 30 yaşında bunu yapan insan. Çok pısırık yetiştirildim diyor. Bana böyle şeyler çok anormal geliyor. Son zamanlarda da artık söylediği sözler çok farklı olmaya başladı. Yani bir gün başka biri ile konuşuyorum diyorum bir gün başka. Mesajlarını ss alıyorum artık bak burda böyle demiştin ama diye. Mesajı dahi çevirmeye çalışıyor. Unutuyor söylediklerini. Bir gün bir şeyi savunurken bir gün tam tersini söyleyebiliyor. Durduk yerde geçmişten konu açıp sanki o an bunları yaşamışız gibi tepkiler veriyor. Bende de sorunlar var kendimi onarmaya çalışıyorum. Özellikle bu surecte ben de kendimden asiri rahatsızım. Ve gercekten hata gordugum seyleri kendimde duzeltmeye çalışıyordum. Ancak onun bu yaklaşımları beni basa döndürüyor. Afalliyorum. Ben kendimi onarmaya calistikca onun hicbir sey yapmaması beni deli ediyor. Asla yapici değil. Huylu huyundan vazgecmez deyip duruyor sürekli. Bu yuzden tepkilerim buyuk oluyor. En son ayrılma kararı aldık. Bende sevgi heyecan kalmadı ama kendimi ona bağımlı hissediyorum. Ben mi abartıyorum diye düşünüyorum sürekli. Kopamıyorum tam olarak. Bu gibi gel gitlerimiz çok oldu ama hepsinde de ben yapamadım ben abarttığımı düşündüm yine. Psikolojik bir baskı hissediyorum. Bir de ben daha önce kimse ile böyle ugrasmamiştim. Onun bu davranışları dolayısıyla aşağılık psikolojisi yaşıyor olabilir miyim?
Adam acık acık huylu huyundan vazgeçmez bile demiş yani daha ne yapması lazım bilemiyorum. Beraber yasamadan bu kadar saçma sorunlarınız varsa evlenince düşünemiyorum
 
X