Safra Taşları ve Bebek?

2 yasında oglum var :) ben kendime hasta olmayı yasakladım şahsen. Bır aydır dahilıyeye dıyetısyene gıtmem gerekıyor. Oglumla gidemiyorum havalar sogudu yagmur yagıyor baya. Babasıda 12 gibi işe gidiyor. Ee hasteneye sabah erkenden gıtmem lazımkı tahlıl falan isteseler ogldn sonra alabıleyım diye oda olmuyor. Babasının uykusu agır çoçuk tek basına uyanır basına bişi getırır dıye korkuyorum. Bunu nden anlattm bılmıyorum ama madem canın acımıyor bı sure ertele. Cocuk hastanedede olmaz yanı yapamazsın. 1 yasını bekle enazından bnce
 
bir suredir annem safrakesesi taslariyla yasiyordu. doktora gitti aldirmak icin hemde 3 farkli hastane gezdi, alinir acelesi yok deyip gonderdiler.

kontrolde hicbir sikintisi yok dedikten 3 gun sonra annem feci bir agriyla acillik oldu, yazlikta oldugu icin once poliklinik tarzi bir yere gitti agri kesici filan yaparlar diye, orda kan tahlili sonucuna gore gece 2 gibi apr topar egitim arastirmaya sevk edildi ve yatisi yapildi. karaciger enzimleri tavan, karaciger bitmek uzere, bakin bunlar bir gecede oldu. yillardir orda duran tasin o gece oynayacagi tutmus, kanali tikamis, kadin sabah kahvaltida gulus cumbus kahvalti ettigi gunun gecesinde olmek uzere hastaneye yatirildi.

yazliktaydilar biz kucucuk bebegimle gece yarisi yollara dustuk, hastaneye gittik sabah goruntulu konusmusuz kadinda hicbirsey yok, daha gun bitmeden kadini ceset gibi yatarken gordum hastanede. kapali ameliyat olacakti ama, taslar yerinden oynadigi icin acik olmak zorunda kaldi, 3 gun hastanede yatti, sonrasinda ise 1 aydan fazla sadece kisisel ihtiyaclarini karsiladi. suan yaklasik 3 ay oluyor, iyi gayet, ama hala ev supurmuyor cam silmiuor cunku boydan boya karni dikisli, zorlamamasi lazim...

evet kucucuk bebeginiz var, ameliyat sonrasi biraz sikintili olacaktir, ancak, allah vermesin de bu minnos taslarin ne zaman yerinden rahatsiz olup ayaklanacagi belli olmuyor. ameliyattan baska caresi zaten yok. allah korusun ya hic hazir olmadiginiz bir anda annemin taslari gibi kanali tikar acil ameliyat gerekir hele hele acik ameliyata donmek zorunda kalirsaniz?
 
Uygun anestezik ajanlar kullanılıyor emzirme sorun olmuyor ama annenin konforu da önemli tabi
Size de geçmiş olsun

Ben emzirmedigim icin oyle biseye dikkat edilmedi tabi ama narkoz sonrasi heryerim sisti, narkozun etkisi gecince sanki butun organlarim hareket ediyor gibi gelmisti 10-15 gun, duz yatamiyordum yan donemiyordum.
Bide bnm dogumlar sonrasi gobegimde fitik olmustu, onu da ameliyat esnasinda duzelttiler oyuzden de agtim cok olmus olabilir bilmiyorum, dik yuruyemedim1 hafta.
Bnm ciddi mide problemlerim vardi, kac kere hastanelik oldum meger safradanmis.
Esim cok diretti olmayim diye, ceken bilir topak olup kaliyordum agrilardan, iyiki olmusum diyorum.
Eti sindiremiyorum kolay kolay bi o sorun var, oyuzden artik yemez oldum onun disinda memnunum.
 
Konu sahibi oldu mu bilmiyorum ama ben 6 ay önce ağrısından acillik olduğumda, acil dr.u "bu belirtiler safra kesesine benziyor, yarın polikliniğe gelin" dediğinde , ertesi gün ağrı geçince dikkate almamıştım.
Taaki 15 gün önce tekrar acillik olup, ertesi gün baktırdığımda , kanalda taş ve yoğun iltihapla karşılaşana dek.
2 gün yatış, şişelerce ağrı kesicili serum, antibiyotik ve 3. Gün kapalıyla başlayıp açığa dönen 2 saat süren operasyon ve 11 dikişlik (başlangıçta kapalı olacağı için açılan iki küçük kesiyi saymıyorum) ameliyatla sonladı diyemeyeceğim, 12 gündürde evde yatış eklendi.
İş iltihaplanma boyutuna gelmeden çaresine bakın derim, o boyuta gelirse küçük bir opeasyonla halledilebilecekken operasyon daha da büyüyor.
Alternatif tıp olayını da araştırdık, bahsedildiği gibi taşlar temizleniyormuş ama tekrar ediyormuş. Kese bir kere problem çıkarmaya başladıysa tekrarlıyormuş. O yöntemi kullananlar eninde sonunda ameliyat oluyormuş.
 
Merhaba konu sahibi @legalalien. Umarım ameliyat olmuş ve iyi olmuşsundur. Durumlar nasıl merak ettim de🥰
Ben ameliyati 2 ay once oldum laparoskopi yontemiyle
10 gun hicbisey tasimamaniz lazim.
1 hafta agri oluyor, yemek yiyemiyorsunuz surekli gegirme istegi oluyor.
Eger kendinizi zorlayip bebegi kaldirayim derseniz dikisler acilabilir, bnm dikislerimde kana olmustu mesela.
Benim bu ameliyattan sonra mide agrim vs tamamen bitti, iyiki olmusum.
Bu arada hangi doktor bebegi emzirebilirsiniz dedi hemen?
Vucut bidefa narkozun etkisinden hemen cikamiyor,sutte bundan etkilenir
çok uzatmışım üzgünüm ama okuyun lütfen
Öncelikle çok geçmiş olsun dilerim kolaylıkla atlatırsınız.
Ben küçük bebeğim 1 ortanca oğlum 3 yaşındayken iltihaplı safra kesesi nedeniyle laparaskopik cerrahi tekniğiyle ameliyat oldum. Bi olumsuzlukla karşılaşılmazsa bu yöntem tercih ediliyor zaten.
Ameliyattan sonra ilk gece çok ağrılı geçiyor, bende bu dönemde bebeğimi emzirmeye devam ettiğim için bazı ağrı kesicilerden de sakınıldı tabiki. Sonrasında çok iyiydi 1 gün sonra dren çıkarıldı. 3 trokar deliği vardı batın bölgemde 5-6 gün sonra dikişler çıkarıldı.
1 hafta herşey iyi gitti ancak sonrasında yaklaşık 15 gün süren sırt ağrıları yaşadım.(Karaciğeri biraz kurcalamak gerekiyor tabiki işlemi tamamlayabilmek için bu ağrılar normaldi)
Gelelim bebek kısmına; bebeği yan dönerek emzirmekte çok kolay değil çünkü ağrı oluyor kucağına alıp dizlerine oturduğu pozisyonda emzirmek daha rahat, yan pozisyonda kaburgalarda kramp hissi yaşanıyor. (Her iki yanda da aynı şey hani sol tarafıma dönerim sanma batma hissi daha yoğun oluyor)
Bebeği kucaklayıp kaldırmak çok uygun bi davranış değil çünkü bu ameliyatlarda en sık görünen sorun trokar deliği bölgesinden fıtık oluşması ( bu ilk dönemde de daha sonrada karşılaşılabilecek bir sorun) ağır olan şeyleri uzunca bir süre kaldırmamalısın.
Şimdilik bebek ile ilgili aklıma gelenler bunlar
Ben iltihaplı biçimde gittiğim için hemen ameliyata alındım safra doku aralarına sızmaya başlamıştı son 3 gün ağrı yaşadım öncesinde bi sorunum yoktu sebep ameliyattan 4-5 ay önce bu bölge üstüne düşmemdi.
Eğer safra kesenizde şu an tıkanma, çamurlaşma gibi bir sorun yoksa , taşlarınızın boyutu safra kanalına inip tıkanma yada daha farklı bir soruna sebep olacak boyutta değil ise ameliyatı ertelemenizi öneririm.
Ayrıca başka bir uzmandan daha görüş alıp belki sadece taşların çıkarıldığı bir yöntemi tercih edebilirsiniz.
Safra kesesi alınması çok basite alınan bir işlemdir “olmayanda hayatını rahat sürdürebilir” rahatlığı yaşanır ancak eksikliğini sindirim sisteminde, kilo yönetiminde, mide sorunlarında ve fizyolojik olarakta her yan yatışınızda kramp ve boşluk hissi ile yaşayacaksınız.
Önerim eninde sonunda safra keseniz alınacak bile olsa safra kesenizin ve taşlarınızın durumu uygunsa önce taşları aldırın organınız sizde bi 10 yıl daha kalsın hemen vazgeçmeyin. Bi kaç uzmandan görüş alın.
2 yasında oglum var :) ben kendime hasta olmayı yasakladım şahsen. Bır aydır dahilıyeye dıyetısyene gıtmem gerekıyor. Oglumla gidemiyorum havalar sogudu yagmur yagıyor baya. Babasıda 12 gibi işe gidiyor. Ee hasteneye sabah erkenden gıtmem lazımkı tahlıl falan isteseler ogldn sonra alabıleyım diye oda olmuyor. Babasının uykusu agır çoçuk tek basına uyanır basına bişi getırır dıye korkuyorum. Bunu nden anlattm bılmıyorum ama madem canın acımıyor bı sure ertele. Cocuk hastanedede olmaz yanı yapamazsın. 1 yasını bekle enazından bnce
bir suredir annem safrakesesi taslariyla yasiyordu. doktora gitti aldirmak icin hemde 3 farkli hastane gezdi, alinir acelesi yok deyip gonderdiler.

kontrolde hicbir sikintisi yok dedikten 3 gun sonra annem feci bir agriyla acillik oldu, yazlikta oldugu icin once poliklinik tarzi bir yere gitti agri kesici filan yaparlar diye, orda kan tahlili sonucuna gore gece 2 gibi apr topar egitim arastirmaya sevk edildi ve yatisi yapildi. karaciger enzimleri tavan, karaciger bitmek uzere, bakin bunlar bir gecede oldu. yillardir orda duran tasin o gece oynayacagi tutmus, kanali tikamis, kadin sabah kahvaltida gulus cumbus kahvalti ettigi gunun gecesinde olmek uzere hastaneye yatirildi.

yazliktaydilar biz kucucuk bebegimle gece yarisi yollara dustuk, hastaneye gittik sabah goruntulu konusmusuz kadinda hicbirsey yok, daha gun bitmeden kadini ceset gibi yatarken gordum hastanede. kapali ameliyat olacakti ama, taslar yerinden oynadigi icin acik olmak zorunda kaldi, 3 gun hastanede yatti, sonrasinda ise 1 aydan fazla sadece kisisel ihtiyaclarini karsiladi. suan yaklasik 3 ay oluyor, iyi gayet, ama hala ev supurmuyor cam silmiuor cunku boydan boya karni dikisli, zorlamamasi lazim...

evet kucucuk bebeginiz var, ameliyat sonrasi biraz sikintili olacaktir, ancak, allah vermesin de bu minnos taslarin ne zaman yerinden rahatsiz olup ayaklanacagi belli olmuyor. ameliyattan baska caresi zaten yok. allah korusun ya hic hazir olmadiginiz bir anda annemin taslari gibi kanali tikar acil ameliyat gerekir hele hele acik ameliyata donmek zorunda kalirsaniz?
Ben emzirmedigim icin oyle biseye dikkat edilmedi tabi ama narkoz sonrasi heryerim sisti, narkozun etkisi gecince sanki butun organlarim hareket ediyor gibi gelmisti 10-15 gun, duz yatamiyordum yan donemiyordum.
Bide bnm dogumlar sonrasi gobegimde fitik olmustu, onu da ameliyat esnasinda duzelttiler oyuzden de agtim cok olmus olabilir bilmiyorum, dik yuruyemedim1 hafta.
Bnm ciddi mide problemlerim vardi, kac kere hastanelik oldum meger safradanmis.
Esim cok diretti olmayim diye, ceken bilir topak olup kaliyordum agrilardan, iyiki olmusum diyorum.
Eti sindiremiyorum kolay kolay bi o sorun var, oyuzden artik yemez oldum onun disinda memnunum.
Konu sahibi oldu mu bilmiyorum ama ben 6 ay önce ağrısından acillik olduğumda, acil dr.u "bu belirtiler safra kesesine benziyor, yarın polikliniğe gelin" dediğinde , ertesi gün ağrı geçince dikkate almamıştım.
Taaki 15 gün önce tekrar acillik olup, ertesi gün baktırdığımda , kanalda taş ve yoğun iltihapla karşılaşana dek.
2 gün yatış, şişelerce ağrı kesicili serum, antibiyotik ve 3. Gün kapalıyla başlayıp açığa dönen 2 saat süren operasyon ve 11 dikişlik (başlangıçta kapalı olacağı için açılan iki küçük kesiyi saymıyorum) ameliyatla sonladı diyemeyeceğim, 12 gündürde evde yatış eklendi.
İş iltihaplanma boyutuna gelmeden çaresine bakın derim, o boyuta gelirse küçük bir opeasyonla halledilebilecekken operasyon daha da büyüyor.
Alternatif tıp olayını da araştırdık, bahsedildiği gibi taşlar temizleniyormuş ama tekrar ediyormuş. Kese bir kere problem çıkarmaya başladıysa tekrarlıyormuş. O yöntemi kullananlar eninde sonunda ameliyat oluyormuş.

Herkese merhabalar, mesajlar için teşekkürler, buradan topluca cevaplamış olayım..

Bir de uyarayım uzun olacak, darlanırım diyen okumasın.

Ameliyatı oldum. Perşembe yatış, Cuma çıkış. Ufaklık yanımda, eve döndük oturup kalkarken hafif ağrı var ama olurum kadar, gayet iyiyim sıfır problem.

Bir sonraki çarşamba aniden başlatan, çok çok şiddetli bir sancı. Tarif edemiyorum, evde çığlık çığlığayım. Apar topar ambulans geliyor hop hastane. (Ameliyat olduğum hastane 40km mesafe il merkezinde, beni ilk olarak ilçe devlet hastanesine kaldırıyorlar)

Tomografi vs, teşhis gaz. Ama korkunç bir ağrı. Ameliyatla ilgisi yok, üşütmüşsün. Kendi Dr aradım, devam ederse gel dedi. İğne ilaç serum çıktık.

Hop akşama ben yine fena. Kalktık gittik maaile, ben, eşim, annem ve kızım. Yatış verdiler. Tekrar görüntüleme, teşhis aynı; gaz. Dediler ki gaz çıkarman lazım. İlaçlar lavmanlar derken çarşamba akşam geldiğim hastaneden cuma akşamı ben iyi hissederek taburcu.

Hop cumartesi gece yine ölüyorum acıdan. Koşa koşa yine hastaneye. Tekrar muayene vs derken nurtopu gibi yeni bir teşhişim oluyor; safra kaçağı!!

Pazar sabahın köründe girişimsel radyoloji hocası gelip bana bir dren takıyor ve şarıl şarıl şarıl safra akmaya başlıyor poşete. Toplamda neredeyse 3 litre safra alınıyor karın boşluğumdan. Çarşambadan pazara kadar birikmiş. Harika değil mi? Karın zarımı, iç yağlarımı vs komple zedelemiş tabi.

Kaçağı farkedince onun önlenmesi konusu çıktı elbette. Pazartesi hadi ERCP denen bir işlemle gastroenteroloji hocası endoskopiyle girip bir stent taktı karaciğerime. İkinci stenti takacakken içerde bir kanama oluyor ve işlemi yarıda kesiyorlar. Salı günü aynı ERCP işlemi tekrar uygulanıyor, bir stent daha. Çarşamba günü her şey yolunda mı diye bir kontrol endoskopisi. Tabi tüm bunlar olurken bana narkotik seviyelerde ağrı kesiciler vuruyorlar zira durmak mümkün değil.

Ağızdan beslenmek yasak, mama takıyorlar tepeme, damardan yiyoruz. Bu süreçte midem sindirimi unutuyor, yeme izni verilince fark ediyoruz ki midem grevde, hadi onu işinin başına döndürmekle uğraşıyoruz bir süre.

Tüm bunlar olurken benim nefesler çok kısa kısa, kesik kesik olmaya başlıyor. Soruyoruz, içerideki tahribattan diyorlar. Neredeyse 5-6 gün sonra bir gece nöbetçi kat hekimi beni görüp şüpheleniyor, yolluyor ciğer filmine. Hayırlı olsun sol akciğerim sıvı dolup çökmüş. Hadi akciğer tedavisi, oksijen maskeleri, top üfleme egzersizleri geliyor bu sefer de.

Bu arada kanımdaki enfeksiyon düşmüyor, ateşim 39un altına inmiyor, nabız 130-140 arası geziyor.

İlk dren takıldıktan neredeyse 15 gün sonra ikinci bir dren takıyorlar bu sefer sol tarafıma, içerideki sıvı o kadar enfekte olmuş ki, resmen balgam kıvamında, poşete akamıyor. Hemşireler dren girişinden içime serum fizyolojik enjekte edip enfeksiyonu sıvılaştırıp şırıngayla geri çekiyorlar.

Son dönemde artık hem sağ hem de sol kolumdaki tüm damarlar bitti. Yok yani, ilaç vermeye damar yolu açılamıyor. Ayağımdan veya boynumdan girmeyi konuşuyorlardı, o noktada tedaviyi reddettim ve ağızdan ilaç dışında kabul etmeyeceğini söyledim çünkü artık dayanılmaz bir noktaya gelmişti her şey.

Velhasıl kelam, 1 gece yatıp güle oynaya çıktığımız hastanede toplamda 22 gün kadar kaldım. Ölüyordum, çok şükür ölmedim. Hiç kimse kaçaktan şüphelenmedi. Hiç. Korkunç günlerdi. Tuvalete gidemediğim, altıma hasta bezi bağladıkları günler oldu. Kızımı 18 gün göremedim.

En son geçen hafta gittim hastaneye, yeniden bir ERCP yapılıp stentler çıkarıldı. Şu anda iyiyim ama uzunca bir süre raporluyum. Ufaklık izin verdiği kadarıyla dinlenmeye çalışıyorum. Saçma sapan ağrılarım oluyor bazen ama geride bıraktıklarımı düşününce basit geliyor gözüme.

Tavsiyem bu ameliyatı olun ama kendine benimki kadar güvenmeyen bir cerrah bulun. Ben ameliyat olmadan önce soruşturdum, bir tane bile olumsuz konuşan olmadı adam hakkında. Çünkü daha önce hiç böyle bir kaçak vakası, vukuatı olmamış. Ben ilk oldum adamın cerrahlık tarihinde.

Konuyu hukuki boyuta taşıyıp taşımama noktasındayız biraz şu an, kendimi daha iyi hissedince verilecek bir karar artık bu.

Buraya kadar hepsini okuyan varsa tebrik ve içten teşekürlerimi sunuyorum, saygılar efendim :)
 
Herkese merhabalar, mesajlar için teşekkürler, buradan topluca cevaplamış olayım..

Bir de uyarayım uzun olacak, darlanırım diyen okumasın.

Ameliyatı oldum. Perşembe yatış, Cuma çıkış. Ufaklık yanımda, eve döndük oturup kalkarken hafif ağrı var ama olurum kadar, gayet iyiyim sıfır problem.

Bir sonraki çarşamba aniden başlatan, çok çok şiddetli bir sancı. Tarif edemiyorum, evde çığlık çığlığayım. Apar topar ambulans geliyor hop hastane. (Ameliyat olduğum hastane 40km mesafe il merkezinde, beni ilk olarak ilçe devlet hastanesine kaldırıyorlar)

Tomografi vs, teşhis gaz. Ama korkunç bir ağrı. Ameliyatla ilgisi yok, üşütmüşsün. Kendi Dr aradım, devam ederse gel dedi. İğne ilaç serum çıktık.

Hop akşama ben yine fena. Kalktık gittik maaile, ben, eşim, annem ve kızım. Yatış verdiler. Tekrar görüntüleme, teşhis aynı; gaz. Dediler ki gaz çıkarman lazım. İlaçlar lavmanlar derken çarşamba akşam geldiğim hastaneden cuma akşamı ben iyi hissederek taburcu.

Hop cumartesi gece yine ölüyorum acıdan. Koşa koşa yine hastaneye. Tekrar muayene vs derken nurtopu gibi yeni bir teşhişim oluyor; safra kaçağı!!

Pazar sabahın köründe girişimsel radyoloji hocası gelip bana bir dren takıyor ve şarıl şarıl şarıl safra akmaya başlıyor poşete. Toplamda neredeyse 3 litre safra alınıyor karın boşluğumdan. Çarşambadan pazara kadar birikmiş. Harika değil mi? Karın zarımı, iç yağlarımı vs komple zedelemiş tabi.

Kaçağı farkedince onun önlenmesi konusu çıktı elbette. Pazartesi hadi ERCP denen bir işlemle gastroenteroloji hocası endoskopiyle girip bir stent taktı karaciğerime. İkinci stenti takacakken içerde bir kanama oluyor ve işlemi yarıda kesiyorlar. Salı günü aynı ERCP işlemi tekrar uygulanıyor, bir stent daha. Çarşamba günü her şey yolunda mı diye bir kontrol endoskopisi. Tabi tüm bunlar olurken bana narkotik seviyelerde ağrı kesiciler vuruyorlar zira durmak mümkün değil.

Ağızdan beslenmek yasak, mama takıyorlar tepeme, damardan yiyoruz. Bu süreçte midem sindirimi unutuyor, yeme izni verilince fark ediyoruz ki midem grevde, hadi onu işinin başına döndürmekle uğraşıyoruz bir süre.

Tüm bunlar olurken benim nefesler çok kısa kısa, kesik kesik olmaya başlıyor. Soruyoruz, içerideki tahribattan diyorlar. Neredeyse 5-6 gün sonra bir gece nöbetçi kat hekimi beni görüp şüpheleniyor, yolluyor ciğer filmine. Hayırlı olsun sol akciğerim sıvı dolup çökmüş. Hadi akciğer tedavisi, oksijen maskeleri, top üfleme egzersizleri geliyor bu sefer de.

Bu arada kanımdaki enfeksiyon düşmüyor, ateşim 39un altına inmiyor, nabız 130-140 arası geziyor.

İlk dren takıldıktan neredeyse 15 gün sonra ikinci bir dren takıyorlar bu sefer sol tarafıma, içerideki sıvı o kadar enfekte olmuş ki, resmen balgam kıvamında, poşete akamıyor. Hemşireler dren girişinden içime serum fizyolojik enjekte edip enfeksiyonu sıvılaştırıp şırıngayla geri çekiyorlar.

Son dönemde artık hem sağ hem de sol kolumdaki tüm damarlar bitti. Yok yani, ilaç vermeye damar yolu açılamıyor. Ayağımdan veya boynumdan girmeyi konuşuyorlardı, o noktada tedaviyi reddettim ve ağızdan ilaç dışında kabul etmeyeceğini söyledim çünkü artık dayanılmaz bir noktaya gelmişti her şey.

Velhasıl kelam, 1 gece yatıp güle oynaya çıktığımız hastanede toplamda 22 gün kadar kaldım. Ölüyordum, çok şükür ölmedim. Hiç kimse kaçaktan şüphelenmedi. Hiç. Korkunç günlerdi. Tuvalete gidemediğim, altıma hasta bezi bağladıkları günler oldu. Kızımı 18 gün göremedim.

En son geçen hafta gittim hastaneye, yeniden bir ERCP yapılıp stentler çıkarıldı. Şu anda iyiyim ama uzunca bir süre raporluyum. Ufaklık izin verdiği kadarıyla dinlenmeye çalışıyorum. Saçma sapan ağrılarım oluyor bazen ama geride bıraktıklarımı düşününce basit geliyor gözüme.

Tavsiyem bu ameliyatı olun ama kendine benimki kadar güvenmeyen bir cerrah bulun. Ben ameliyat olmadan önce soruşturdum, bir tane bile olumsuz konuşan olmadı adam hakkında. Çünkü daha önce hiç böyle bir kaçak vakası, vukuatı olmamış. Ben ilk oldum adamın cerrahlık tarihinde.

Konuyu hukuki boyuta taşıyıp taşımama noktasındayız biraz şu an, kendimi daha iyi hissedince verilecek bir karar artık bu.

Buraya kadar hepsini okuyan varsa tebrik ve içten teşekürlerimi sunuyorum, saygılar efendim :)
cok gecmis olsun, ben anlamadim safrakacagi nasil olmus ki? ameliyattan sonra olmadimi bu? safrakeseni almadilar mi ameliyatta? safrakesesi alindiktan sonra nasil safra sizintisi olabiliyor ki?
 
Oğlum 10 günlük filandı bi aksam öyle bir sancıyla uyandımki yataktan resmen düz duvara tırmandırcak cinsten. Mide agrısı sandım yapmadıgım kalmadı ama geçmedide solugu acilde aldım serumlarla ilaçlarla antibiyotiklerle. 6 saat agrı cektım. Sonra ara ara agrılarım yokladı 5 günde bir on günde bir. Kıvrandırıyordu kıpkırmızı oluyordum. Hastane hastane gezdım sebebini bulmak için yok fmf mi dediler yok bilmem ne mi? Sonunda doktor ultrason ve kolonoskopi istedi birde ülsere bakmak için su mideden giriyolar ya ondan adını getiremedim şimdi. Bir ay sonrasına ramdevu vermıslerdi diğerleri için ultrason harix. Nasıl dayancam diye düsünürken o zamana kadar ultrasonda taş çıktı safra kesemde. Hemde beş mmgibi dört tane. Doktor iyi ki kanala düsmemiş çok kücükmüs dedi. Apr topar gün belirledik o zaman tabi cocugum teşhis konuldugunda 5 aylıktı. Ameliyatımı oldum ertesi gün sabahta tabırcu oldum. Cok sütüm gelmiyordu zaten ama gelseydi yine olurdum. Ona ragmen yünede az da olsa gelen sütüm kesilmedi. 7 ayda olsa verebildim. İyi ki yaptırmısım kapalı ameliyatla yaptırdım. Hayatta cekilmeezdi o ağrı. Şansınız var agrı cekmiyorsunuz. Çekmiş olsaydınız gözünüz birşey görmezdi
 
cok gecmis olsun, ben anlamadim safrakacagi nasil olmus ki? ameliyattan sonra olmadimi bu? safrakeseni almadilar mi ameliyatta? safrakesesi alindiktan sonra nasil safra sizintisi olabiliyor ki?
Safra karaciğerde üretilip safra kesesine gidiyormuş, benim kaçak karaciğerde üretilen safranın sızması durumu. Stentlerle karaciğerimden oniki parmak bağırsağıma bağlantı sağlayıp direkt bağırsağa yönlendirdiler safrayı.

Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için.
 
Safra karaciğerde üretilip safra kesesine gidiyormuş, benim kaçak karaciğerde üretilen safranın sızması durumu. Stentlerle karaciğerimden oniki parmak bağırsağıma bağlantı sağlayıp direkt bağırsağa yönlendirdiler safrayı.

Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için.
doktorun hatasi tabiki... of cok gecmis olsun cok buyuk bisey atlatmissiniz
 
Herkese merhabalar, mesajlar için teşekkürler, buradan topluca cevaplamış olayım..

Bir de uyarayım uzun olacak, darlanırım diyen okumasın.

Ameliyatı oldum. Perşembe yatış, Cuma çıkış. Ufaklık yanımda, eve döndük oturup kalkarken hafif ağrı var ama olurum kadar, gayet iyiyim sıfır problem.

Bir sonraki çarşamba aniden başlatan, çok çok şiddetli bir sancı. Tarif edemiyorum, evde çığlık çığlığayım. Apar topar ambulans geliyor hop hastane. (Ameliyat olduğum hastane 40km mesafe il merkezinde, beni ilk olarak ilçe devlet hastanesine kaldırıyorlar)

Tomografi vs, teşhis gaz. Ama korkunç bir ağrı. Ameliyatla ilgisi yok, üşütmüşsün. Kendi Dr aradım, devam ederse gel dedi. İğne ilaç serum çıktık.

Hop akşama ben yine fena. Kalktık gittik maaile, ben, eşim, annem ve kızım. Yatış verdiler. Tekrar görüntüleme, teşhis aynı; gaz. Dediler ki gaz çıkarman lazım. İlaçlar lavmanlar derken çarşamba akşam geldiğim hastaneden cuma akşamı ben iyi hissederek taburcu.

Hop cumartesi gece yine ölüyorum acıdan. Koşa koşa yine hastaneye. Tekrar muayene vs derken nurtopu gibi yeni bir teşhişim oluyor; safra kaçağı!!

Pazar sabahın köründe girişimsel radyoloji hocası gelip bana bir dren takıyor ve şarıl şarıl şarıl safra akmaya başlıyor poşete. Toplamda neredeyse 3 litre safra alınıyor karın boşluğumdan. Çarşambadan pazara kadar birikmiş. Harika değil mi? Karın zarımı, iç yağlarımı vs komple zedelemiş tabi.

Kaçağı farkedince onun önlenmesi konusu çıktı elbette. Pazartesi hadi ERCP denen bir işlemle gastroenteroloji hocası endoskopiyle girip bir stent taktı karaciğerime. İkinci stenti takacakken içerde bir kanama oluyor ve işlemi yarıda kesiyorlar. Salı günü aynı ERCP işlemi tekrar uygulanıyor, bir stent daha. Çarşamba günü her şey yolunda mı diye bir kontrol endoskopisi. Tabi tüm bunlar olurken bana narkotik seviyelerde ağrı kesiciler vuruyorlar zira durmak mümkün değil.

Ağızdan beslenmek yasak, mama takıyorlar tepeme, damardan yiyoruz. Bu süreçte midem sindirimi unutuyor, yeme izni verilince fark ediyoruz ki midem grevde, hadi onu işinin başına döndürmekle uğraşıyoruz bir süre.

Tüm bunlar olurken benim nefesler çok kısa kısa, kesik kesik olmaya başlıyor. Soruyoruz, içerideki tahribattan diyorlar. Neredeyse 5-6 gün sonra bir gece nöbetçi kat hekimi beni görüp şüpheleniyor, yolluyor ciğer filmine. Hayırlı olsun sol akciğerim sıvı dolup çökmüş. Hadi akciğer tedavisi, oksijen maskeleri, top üfleme egzersizleri geliyor bu sefer de.

Bu arada kanımdaki enfeksiyon düşmüyor, ateşim 39un altına inmiyor, nabız 130-140 arası geziyor.

İlk dren takıldıktan neredeyse 15 gün sonra ikinci bir dren takıyorlar bu sefer sol tarafıma, içerideki sıvı o kadar enfekte olmuş ki, resmen balgam kıvamında, poşete akamıyor. Hemşireler dren girişinden içime serum fizyolojik enjekte edip enfeksiyonu sıvılaştırıp şırıngayla geri çekiyorlar.

Son dönemde artık hem sağ hem de sol kolumdaki tüm damarlar bitti. Yok yani, ilaç vermeye damar yolu açılamıyor. Ayağımdan veya boynumdan girmeyi konuşuyorlardı, o noktada tedaviyi reddettim ve ağızdan ilaç dışında kabul etmeyeceğini söyledim çünkü artık dayanılmaz bir noktaya gelmişti her şey.

Velhasıl kelam, 1 gece yatıp güle oynaya çıktığımız hastanede toplamda 22 gün kadar kaldım. Ölüyordum, çok şükür ölmedim. Hiç kimse kaçaktan şüphelenmedi. Hiç. Korkunç günlerdi. Tuvalete gidemediğim, altıma hasta bezi bağladıkları günler oldu. Kızımı 18 gün göremedim.

En son geçen hafta gittim hastaneye, yeniden bir ERCP yapılıp stentler çıkarıldı. Şu anda iyiyim ama uzunca bir süre raporluyum. Ufaklık izin verdiği kadarıyla dinlenmeye çalışıyorum. Saçma sapan ağrılarım oluyor bazen ama geride bıraktıklarımı düşününce basit geliyor gözüme.

Tavsiyem bu ameliyatı olun ama kendine benimki kadar güvenmeyen bir cerrah bulun. Ben ameliyat olmadan önce soruşturdum, bir tane bile olumsuz konuşan olmadı adam hakkında. Çünkü daha önce hiç böyle bir kaçak vakası, vukuatı olmamış. Ben ilk oldum adamın cerrahlık tarihinde.

Konuyu hukuki boyuta taşıyıp taşımama noktasındayız biraz şu an, kendimi daha iyi hissedince verilecek bir karar artık bu.

Buraya kadar hepsini okuyan varsa tebrik ve içten teşekürlerimi sunuyorum, saygılar efendim :)

Hay Allah, cok gecmis olsun.. 😔
Ne cok aksilik olmus gercekten olumden donmussunuz 😕
Allah bidaha yasatmasin.
Benim esimde tam bu anlattiginiz komplikasyonlardan dolayi hep karsi cikmisti ameliyatima, kendisi de doktor ve idare et nolur diye cok diretti ama ben dayanamaz olmusum artik.
Simdi bunlari okuyunca adiniza cok uzuldum hemde esimin korkularini anladim, cok cok gecmis olsun.
Malesef doktor hatasinin kurbani olmaniza ramak kalmis, neyseki Allah evladiniza bagislamis 😔
 
Herkese merhabalar, mesajlar için teşekkürler, buradan topluca cevaplamış olayım..

Bir de uyarayım uzun olacak, darlanırım diyen okumasın.

Ameliyatı oldum. Perşembe yatış, Cuma çıkış. Ufaklık yanımda, eve döndük oturup kalkarken hafif ağrı var ama olurum kadar, gayet iyiyim sıfır problem.

Bir sonraki çarşamba aniden başlatan, çok çok şiddetli bir sancı. Tarif edemiyorum, evde çığlık çığlığayım. Apar topar ambulans geliyor hop hastane. (Ameliyat olduğum hastane 40km mesafe il merkezinde, beni ilk olarak ilçe devlet hastanesine kaldırıyorlar)

Tomografi vs, teşhis gaz. Ama korkunç bir ağrı. Ameliyatla ilgisi yok, üşütmüşsün. Kendi Dr aradım, devam ederse gel dedi. İğne ilaç serum çıktık.

Hop akşama ben yine fena. Kalktık gittik maaile, ben, eşim, annem ve kızım. Yatış verdiler. Tekrar görüntüleme, teşhis aynı; gaz. Dediler ki gaz çıkarman lazım. İlaçlar lavmanlar derken çarşamba akşam geldiğim hastaneden cuma akşamı ben iyi hissederek taburcu.

Hop cumartesi gece yine ölüyorum acıdan. Koşa koşa yine hastaneye. Tekrar muayene vs derken nurtopu gibi yeni bir teşhişim oluyor; safra kaçağı!!

Pazar sabahın köründe girişimsel radyoloji hocası gelip bana bir dren takıyor ve şarıl şarıl şarıl safra akmaya başlıyor poşete. Toplamda neredeyse 3 litre safra alınıyor karın boşluğumdan. Çarşambadan pazara kadar birikmiş. Harika değil mi? Karın zarımı, iç yağlarımı vs komple zedelemiş tabi.

Kaçağı farkedince onun önlenmesi konusu çıktı elbette. Pazartesi hadi ERCP denen bir işlemle gastroenteroloji hocası endoskopiyle girip bir stent taktı karaciğerime. İkinci stenti takacakken içerde bir kanama oluyor ve işlemi yarıda kesiyorlar. Salı günü aynı ERCP işlemi tekrar uygulanıyor, bir stent daha. Çarşamba günü her şey yolunda mı diye bir kontrol endoskopisi. Tabi tüm bunlar olurken bana narkotik seviyelerde ağrı kesiciler vuruyorlar zira durmak mümkün değil.

Ağızdan beslenmek yasak, mama takıyorlar tepeme, damardan yiyoruz. Bu süreçte midem sindirimi unutuyor, yeme izni verilince fark ediyoruz ki midem grevde, hadi onu işinin başına döndürmekle uğraşıyoruz bir süre.

Tüm bunlar olurken benim nefesler çok kısa kısa, kesik kesik olmaya başlıyor. Soruyoruz, içerideki tahribattan diyorlar. Neredeyse 5-6 gün sonra bir gece nöbetçi kat hekimi beni görüp şüpheleniyor, yolluyor ciğer filmine. Hayırlı olsun sol akciğerim sıvı dolup çökmüş. Hadi akciğer tedavisi, oksijen maskeleri, top üfleme egzersizleri geliyor bu sefer de.

Bu arada kanımdaki enfeksiyon düşmüyor, ateşim 39un altına inmiyor, nabız 130-140 arası geziyor.

İlk dren takıldıktan neredeyse 15 gün sonra ikinci bir dren takıyorlar bu sefer sol tarafıma, içerideki sıvı o kadar enfekte olmuş ki, resmen balgam kıvamında, poşete akamıyor. Hemşireler dren girişinden içime serum fizyolojik enjekte edip enfeksiyonu sıvılaştırıp şırıngayla geri çekiyorlar.

Son dönemde artık hem sağ hem de sol kolumdaki tüm damarlar bitti. Yok yani, ilaç vermeye damar yolu açılamıyor. Ayağımdan veya boynumdan girmeyi konuşuyorlardı, o noktada tedaviyi reddettim ve ağızdan ilaç dışında kabul etmeyeceğini söyledim çünkü artık dayanılmaz bir noktaya gelmişti her şey.

Velhasıl kelam, 1 gece yatıp güle oynaya çıktığımız hastanede toplamda 22 gün kadar kaldım. Ölüyordum, çok şükür ölmedim. Hiç kimse kaçaktan şüphelenmedi. Hiç. Korkunç günlerdi. Tuvalete gidemediğim, altıma hasta bezi bağladıkları günler oldu. Kızımı 18 gün göremedim.

En son geçen hafta gittim hastaneye, yeniden bir ERCP yapılıp stentler çıkarıldı. Şu anda iyiyim ama uzunca bir süre raporluyum. Ufaklık izin verdiği kadarıyla dinlenmeye çalışıyorum. Saçma sapan ağrılarım oluyor bazen ama geride bıraktıklarımı düşününce basit geliyor gözüme.

Tavsiyem bu ameliyatı olun ama kendine benimki kadar güvenmeyen bir cerrah bulun. Ben ameliyat olmadan önce soruşturdum, bir tane bile olumsuz konuşan olmadı adam hakkında. Çünkü daha önce hiç böyle bir kaçak vakası, vukuatı olmamış. Ben ilk oldum adamın cerrahlık tarihinde.

Konuyu hukuki boyuta taşıyıp taşımama noktasındayız biraz şu an, kendimi daha iyi hissedince verilecek bir karar artık bu.

Buraya kadar hepsini okuyan varsa tebrik ve içten teşekürlerimi sunuyorum, saygılar efendim :)
Çok geçmiş olsun çok zor olmuş sizinki.
Doktorun el beceriksizliği sebebi. Ama bu ameliyattan sonra gelişebilecek olumsuzluklardan birini yaşamışsınız, hukuki boyutu sonuçsuz kalır çünkü bu ihtimallere karşı ameliyat öncesi evraklarını imzaladınız
Ameliyat öncesi de bunlarla ilgili bilgilendirilmişsinizdir sanırım. Çok zor şeyler yaşamışsınız ama geçmiş çok şükür.
Bebeğiniz emmeye devam ediyor mu ayrılık süreciniz uzun olmuş
Not: Konuya yazarken eski konu olduğunu farketmemiştim 😊
 
doktorun hatasi tabiki... of cok gecmis olsun cok buyuk bisey atlatmissiniz
insan olayın içindeyken idrak edemiyor ama öyle olmuş hakikaten. Sağolun.
Hay Allah, cok gecmis olsun.. 😔
Ne cok aksilik olmus gercekten olumden donmussunuz 😕
Allah bidaha yasatmasin.
Benim esimde tam bu anlattiginiz komplikasyonlardan dolayi hep karsi cikmisti ameliyatima, kendisi de doktor ve idare et nolur diye cok diretti ama ben dayanamaz olmusum artik.
Simdi bunlari okuyunca adiniza cok uzuldum hemde esimin korkularini anladim, cok cok gecmis olsun.
Malesef doktor hatasinin kurbani olmaniza ramak kalmis, neyseki Allah evladiniza bagislamis 😔
çok teşekkürler, hastaneden çıktıktan sonra görüştüğüm tüm sağlıkçılar aynısını söyledi. Pisi pisine bir sürü şey yaşadık ailece.
Çok geçmiş olsun çok zor olmuş sizinki.
Doktorun el beceriksizliği sebebi. Ama bu ameliyattan sonra gelişebilecek olumsuzluklardan birini yaşamışsınız, hukuki boyutu sonuçsuz kalır çünkü bu ihtimallere karşı ameliyat öncesi evraklarını imzaladınız
Ameliyat öncesi de bunlarla ilgili bilgilendirilmişsinizdir sanırım. Çok zor şeyler yaşamışsınız ama geçmiş çok şükür.
Bebeğiniz emmeye devam ediyor mu ayrılık süreciniz uzun olmuş
Not: Konuya yazarken eski konu olduğunu farketmemiştim 😊
Kaçak elbette yaşanabilir, bununla ilgili bir sorunum yok. Ama çarşambadan pazar sabahına kadar karın boşluğuma dolan, fark edilmeyen, ihtimal olarak dahi değerlendirilmeyen kaçağı kabul edemiyorum.

Beni kendimi sorguladığım bir noktaya getirmelerini kabul edemiyorum, bana iyisin diyorlar ben korkunç ağrılar içindeyim, en son "acaba hepsi psikolojik mi?" kıvamına gelmiştim çünkü adamlar taburcu ediyor, ben ağrıyla geri geliyorum ve "iyisin" diyorlar!

Safra kaçağı 5 gün gözden kaçar mı?

Ben bu süreçte 7 aylık kızımdan 18 gün ayrı kaldım, sütüm kesilme noktasına geldi, eşim de işine gidemedi, annem el kadar bebekle birdenbire başbaşa kaldı günler değil haftalarca.

Benden o kadar çok kan aldılar ki, kendime geleyim diye kan takviyesi yaptılar sonradan.

O kaçaktan ilk gün şüphe edilse bu duruma gelinmezdi. Ama bana sürekli "gaz" diye geldiler. Bunu kabul edemiyorum.

Kızım emiyor ama asla eskisi kadar aktif değil. Çünkü tadımlık olan ek gıda miktarı mecburen çoğaldı.

Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için, geçti gitti inşallah.
 
Herkese merhabalar, mesajlar için teşekkürler, buradan topluca cevaplamış olayım..

Bir de uyarayım uzun olacak, darlanırım diyen okumasın.

Ameliyatı oldum. Perşembe yatış, Cuma çıkış. Ufaklık yanımda, eve döndük oturup kalkarken hafif ağrı var ama olurum kadar, gayet iyiyim sıfır problem.

Bir sonraki çarşamba aniden başlatan, çok çok şiddetli bir sancı. Tarif edemiyorum, evde çığlık çığlığayım. Apar topar ambulans geliyor hop hastane. (Ameliyat olduğum hastane 40km mesafe il merkezinde, beni ilk olarak ilçe devlet hastanesine kaldırıyorlar)

Tomografi vs, teşhis gaz. Ama korkunç bir ağrı. Ameliyatla ilgisi yok, üşütmüşsün. Kendi Dr aradım, devam ederse gel dedi. İğne ilaç serum çıktık.

Hop akşama ben yine fena. Kalktık gittik maaile, ben, eşim, annem ve kızım. Yatış verdiler. Tekrar görüntüleme, teşhis aynı; gaz. Dediler ki gaz çıkarman lazım. İlaçlar lavmanlar derken çarşamba akşam geldiğim hastaneden cuma akşamı ben iyi hissederek taburcu.

Hop cumartesi gece yine ölüyorum acıdan. Koşa koşa yine hastaneye. Tekrar muayene vs derken nurtopu gibi yeni bir teşhişim oluyor; safra kaçağı!!

Pazar sabahın köründe girişimsel radyoloji hocası gelip bana bir dren takıyor ve şarıl şarıl şarıl safra akmaya başlıyor poşete. Toplamda neredeyse 3 litre safra alınıyor karın boşluğumdan. Çarşambadan pazara kadar birikmiş. Harika değil mi? Karın zarımı, iç yağlarımı vs komple zedelemiş tabi.

Kaçağı farkedince onun önlenmesi konusu çıktı elbette. Pazartesi hadi ERCP denen bir işlemle gastroenteroloji hocası endoskopiyle girip bir stent taktı karaciğerime. İkinci stenti takacakken içerde bir kanama oluyor ve işlemi yarıda kesiyorlar. Salı günü aynı ERCP işlemi tekrar uygulanıyor, bir stent daha. Çarşamba günü her şey yolunda mı diye bir kontrol endoskopisi. Tabi tüm bunlar olurken bana narkotik seviyelerde ağrı kesiciler vuruyorlar zira durmak mümkün değil.

Ağızdan beslenmek yasak, mama takıyorlar tepeme, damardan yiyoruz. Bu süreçte midem sindirimi unutuyor, yeme izni verilince fark ediyoruz ki midem grevde, hadi onu işinin başına döndürmekle uğraşıyoruz bir süre.

Tüm bunlar olurken benim nefesler çok kısa kısa, kesik kesik olmaya başlıyor. Soruyoruz, içerideki tahribattan diyorlar. Neredeyse 5-6 gün sonra bir gece nöbetçi kat hekimi beni görüp şüpheleniyor, yolluyor ciğer filmine. Hayırlı olsun sol akciğerim sıvı dolup çökmüş. Hadi akciğer tedavisi, oksijen maskeleri, top üfleme egzersizleri geliyor bu sefer de.

Bu arada kanımdaki enfeksiyon düşmüyor, ateşim 39un altına inmiyor, nabız 130-140 arası geziyor.

İlk dren takıldıktan neredeyse 15 gün sonra ikinci bir dren takıyorlar bu sefer sol tarafıma, içerideki sıvı o kadar enfekte olmuş ki, resmen balgam kıvamında, poşete akamıyor. Hemşireler dren girişinden içime serum fizyolojik enjekte edip enfeksiyonu sıvılaştırıp şırıngayla geri çekiyorlar.

Son dönemde artık hem sağ hem de sol kolumdaki tüm damarlar bitti. Yok yani, ilaç vermeye damar yolu açılamıyor. Ayağımdan veya boynumdan girmeyi konuşuyorlardı, o noktada tedaviyi reddettim ve ağızdan ilaç dışında kabul etmeyeceğini söyledim çünkü artık dayanılmaz bir noktaya gelmişti her şey.

Velhasıl kelam, 1 gece yatıp güle oynaya çıktığımız hastanede toplamda 22 gün kadar kaldım. Ölüyordum, çok şükür ölmedim. Hiç kimse kaçaktan şüphelenmedi. Hiç. Korkunç günlerdi. Tuvalete gidemediğim, altıma hasta bezi bağladıkları günler oldu. Kızımı 18 gün göremedim.

En son geçen hafta gittim hastaneye, yeniden bir ERCP yapılıp stentler çıkarıldı. Şu anda iyiyim ama uzunca bir süre raporluyum. Ufaklık izin verdiği kadarıyla dinlenmeye çalışıyorum. Saçma sapan ağrılarım oluyor bazen ama geride bıraktıklarımı düşününce basit geliyor gözüme.

Tavsiyem bu ameliyatı olun ama kendine benimki kadar güvenmeyen bir cerrah bulun. Ben ameliyat olmadan önce soruşturdum, bir tane bile olumsuz konuşan olmadı adam hakkında. Çünkü daha önce hiç böyle bir kaçak vakası, vukuatı olmamış. Ben ilk oldum adamın cerrahlık tarihinde.

Konuyu hukuki boyuta taşıyıp taşımama noktasındayız biraz şu an, kendimi daha iyi hissedince verilecek bir karar artık bu.

Buraya kadar hepsini okuyan varsa tebrik ve içten teşekürlerimi sunuyorum, saygılar efendim :)
.
Çok geçmiş olsun. Akla ilk gelmesi gereken iltihap veya kaçak olmalıydı.Allah beterinden korusun. Yavrunuza ve sevdiklerinize bağışlasın sizi. ☺️
 
bir suredir annem safrakesesi taslariyla yasiyordu. doktora gitti aldirmak icin hemde 3 farkli hastane gezdi, alinir acelesi yok deyip gonderdiler.

kontrolde hicbir sikintisi yok dedikten 3 gun sonra annem feci bir agriyla acillik oldu, yazlikta oldugu icin once poliklinik tarzi bir yere gitti agri kesici filan yaparlar diye, orda kan tahlili sonucuna gore gece 2 gibi apr topar egitim arastirmaya sevk edildi ve yatisi yapildi. karaciger enzimleri tavan, karaciger bitmek uzere, bakin bunlar bir gecede oldu. yillardir orda duran tasin o gece oynayacagi tutmus, kanali tikamis, kadin sabah kahvaltida gulus cumbus kahvalti ettigi gunun gecesinde olmek uzere hastaneye yatirildi.

yazliktaydilar biz kucucuk bebegimle gece yarisi yollara dustuk, hastaneye gittik sabah goruntulu konusmusuz kadinda hicbirsey yok, daha gun bitmeden kadini ceset gibi yatarken gordum hastanede. kapali ameliyat olacakti ama, taslar yerinden oynadigi icin acik olmak zorunda kaldi, 3 gun hastanede yatti, sonrasinda ise 1 aydan fazla sadece kisisel ihtiyaclarini karsiladi. suan yaklasik 3 ay oluyor, iyi gayet, ama hala ev supurmuyor cam silmiuor cunku boydan boya karni dikisli, zorlamamasi lazim...

evet kucucuk bebeginiz var, ameliyat sonrasi biraz sikintili olacaktir, ancak, allah vermesin de bu minnos taslarin ne zaman yerinden rahatsiz olup ayaklanacagi belli olmuyor. ameliyattan baska caresi zaten yok. allah korusun ya hic hazir olmadiginiz bir anda annemin taslari gibi kanali tikar acil ameliyat gerekir hele hele acik ameliyata donmek zorunda kalirsaniz?
.
Çok geçmiş olsun anneciğinize. Rica etsem annenizin safra kesesi taşları hangi boyuttalardı biliyorsanız söyler misiniz? Benim de var da 🤦‍♀️
 
.
Çok geçmiş olsun anneciğinize. Rica etsem annenizin safra kesesi taşları hangi boyuttalardı biliyorsanız söyler misiniz? Benim de var da 🤦‍♀️
tesekkur ederim. raporlarini aradim ama eaki telefonumda kalmis sanirim. raporda yanlis hatirlamiyorsam en buyugu 1.2 cm cok sayida tas yaziyordu. yani canlandirdigimda kafamda ortalama 1 cm civari en buyuk ebati diye dusunmustum.
 
Ben de ingiliz tuzu ile döktüm bir sürü safra taşı. Ameliyat en son çare olmalı bence, taşın doğal yöntemle erimesi gibi bir yol varken ameliyata hiç gerek yok. Misvağın mide problemlerine iyi geldiğini duymuştum safra taşı için kullanıldığını bilmiyordum. Saati kurun derken sabah 5 - 6 gibi bir zamandan mı bahsediyorsunuz?
Şuan nasılsınız acaba annemde de 1 cm taşı var misvak kürünü deniyoruz şuan faydasını gördünüz mü
 
Herkese merhabalar, mesajlar için teşekkürler, buradan topluca cevaplamış olayım..

Bir de uyarayım uzun olacak, darlanırım diyen okumasın.

Ameliyatı oldum. Perşembe yatış, Cuma çıkış. Ufaklık yanımda, eve döndük oturup kalkarken hafif ağrı var ama olurum kadar, gayet iyiyim sıfır problem.

Bir sonraki çarşamba aniden başlatan, çok çok şiddetli bir sancı. Tarif edemiyorum, evde çığlık çığlığayım. Apar topar ambulans geliyor hop hastane. (Ameliyat olduğum hastane 40km mesafe il merkezinde, beni ilk olarak ilçe devlet hastanesine kaldırıyorlar)

Tomografi vs, teşhis gaz. Ama korkunç bir ağrı. Ameliyatla ilgisi yok, üşütmüşsün. Kendi Dr aradım, devam ederse gel dedi. İğne ilaç serum çıktık.

Hop akşama ben yine fena. Kalktık gittik maaile, ben, eşim, annem ve kızım. Yatış verdiler. Tekrar görüntüleme, teşhis aynı; gaz. Dediler ki gaz çıkarman lazım. İlaçlar lavmanlar derken çarşamba akşam geldiğim hastaneden cuma akşamı ben iyi hissederek taburcu.

Hop cumartesi gece yine ölüyorum acıdan. Koşa koşa yine hastaneye. Tekrar muayene vs derken nurtopu gibi yeni bir teşhişim oluyor; safra kaçağı!!

Pazar sabahın köründe girişimsel radyoloji hocası gelip bana bir dren takıyor ve şarıl şarıl şarıl safra akmaya başlıyor poşete. Toplamda neredeyse 3 litre safra alınıyor karın boşluğumdan. Çarşambadan pazara kadar birikmiş. Harika değil mi? Karın zarımı, iç yağlarımı vs komple zedelemiş tabi.

Kaçağı farkedince onun önlenmesi konusu çıktı elbette. Pazartesi hadi ERCP denen bir işlemle gastroenteroloji hocası endoskopiyle girip bir stent taktı karaciğerime. İkinci stenti takacakken içerde bir kanama oluyor ve işlemi yarıda kesiyorlar. Salı günü aynı ERCP işlemi tekrar uygulanıyor, bir stent daha. Çarşamba günü her şey yolunda mı diye bir kontrol endoskopisi. Tabi tüm bunlar olurken bana narkotik seviyelerde ağrı kesiciler vuruyorlar zira durmak mümkün değil.

Ağızdan beslenmek yasak, mama takıyorlar tepeme, damardan yiyoruz. Bu süreçte midem sindirimi unutuyor, yeme izni verilince fark ediyoruz ki midem grevde, hadi onu işinin başına döndürmekle uğraşıyoruz bir süre.

Tüm bunlar olurken benim nefesler çok kısa kısa, kesik kesik olmaya başlıyor. Soruyoruz, içerideki tahribattan diyorlar. Neredeyse 5-6 gün sonra bir gece nöbetçi kat hekimi beni görüp şüpheleniyor, yolluyor ciğer filmine. Hayırlı olsun sol akciğerim sıvı dolup çökmüş. Hadi akciğer tedavisi, oksijen maskeleri, top üfleme egzersizleri geliyor bu sefer de.

Bu arada kanımdaki enfeksiyon düşmüyor, ateşim 39un altına inmiyor, nabız 130-140 arası geziyor.

İlk dren takıldıktan neredeyse 15 gün sonra ikinci bir dren takıyorlar bu sefer sol tarafıma, içerideki sıvı o kadar enfekte olmuş ki, resmen balgam kıvamında, poşete akamıyor. Hemşireler dren girişinden içime serum fizyolojik enjekte edip enfeksiyonu sıvılaştırıp şırıngayla geri çekiyorlar.

Son dönemde artık hem sağ hem de sol kolumdaki tüm damarlar bitti. Yok yani, ilaç vermeye damar yolu açılamıyor. Ayağımdan veya boynumdan girmeyi konuşuyorlardı, o noktada tedaviyi reddettim ve ağızdan ilaç dışında kabul etmeyeceğini söyledim çünkü artık dayanılmaz bir noktaya gelmişti her şey.

Velhasıl kelam, 1 gece yatıp güle oynaya çıktığımız hastanede toplamda 22 gün kadar kaldım. Ölüyordum, çok şükür ölmedim. Hiç kimse kaçaktan şüphelenmedi. Hiç. Korkunç günlerdi. Tuvalete gidemediğim, altıma hasta bezi bağladıkları günler oldu. Kızımı 18 gün göremedim.

En son geçen hafta gittim hastaneye, yeniden bir ERCP yapılıp stentler çıkarıldı. Şu anda iyiyim ama uzunca bir süre raporluyum. Ufaklık izin verdiği kadarıyla dinlenmeye çalışıyorum. Saçma sapan ağrılarım oluyor bazen ama geride bıraktıklarımı düşününce basit geliyor gözüme.

Tavsiyem bu ameliyatı olun ama kendine benimki kadar güvenmeyen bir cerrah bulun. Ben ameliyat olmadan önce soruşturdum, bir tane bile olumsuz konuşan olmadı adam hakkında. Çünkü daha önce hiç böyle bir kaçak vakası, vukuatı olmamış. Ben ilk oldum adamın cerrahlık tarihinde.

Konuyu hukuki boyuta taşıyıp taşımama noktasındayız biraz şu an, kendimi daha iyi hissedince verilecek bir karar artık bu.

Buraya kadar hepsini okuyan varsa tebrik ve içten teşekürlerimi sunuyorum, saygılar efendim :)

çok güzel moral oldu ameliyat öncesi🙈

kim hortlattı bu konuyu yav :KK53:
 
Bebeğim 1,5-2 aylıkken safra kesesi taşı olduğunu farkettik. Şiddetli ağrılardan dolayı.
Doktor hemen ameliyat edelim dedi.
Emziriyorum bari ek gıdaya geçsin dedim. Baktım ağrılarla baş edemiyorum. Gece gündüz sürekli buluyor. Yemek yiyemiyorum. İyi bir doktor arayışına girdik. Sonrasında ameliyat günü derken bebeğim 3 aylıktı ameliyat oldum. Doktor izin verdi hemen emzirebilirsin dedi ben 7-8 saat sonra emzirmeye başladım.

Sezaryen üstüne ve sürekli bebeği kucağına alıp emzirirken çok kolay geçmedi ameliyat sonrası ama ağrılardan kurtulduk şükür ki.

Konu eskiymiş 🤦🏻‍♀️
 
X